Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Το στημένο παιχνίδι



Πάμε απο την αρχή.

Έχουμε έναν οργανισμό ονόματι Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τι είναι το ΔΝΤ; Είναι μια κερδοσκοπική εταιρία λογιστών και οικονομολόγων που δημιουργήθηκε μετά τον Β ΠΠ με σκοπό να χρηματοδοτεί με δάνεια τα κράτη-μέλη του σε περιόδους ανάγκης. Ταυτόχρονα είναι και ένας ακριβοπληρωμένος τοποτηρητής οκονομικών πολιτικών φανερά δογματικών. Η λύσεις που προτείνει είναι πάντα λογιστικού χαρακτήρα μείωσης του κόστους χωρίς προφανή έφεση στην ανάπτυξη της οικονομίας. Χοντρά χοντρά, η σταθεροποίση της ύφεσης σε ελέγξιμο ποσοστό ειναι το διακύβευμα.

Ο πιο σημαντικός ρόλος όμως του ΔΝΤ είναι η εκπροσώπηση των δανειστών μιας χώρας. Βρίσκεται σε αυτήν με αποκλειστική ευθύνη την συνέχιση της αποπληρωμής του όποιου δημόσιου χρέους σε Τράπεζες, Οργανισμούς, Funds. Ενδιαφέρονται λοιπόν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τους πιστωτές του χρέους.  Είναι σαν τις Τράπεζες. Έρχεται η Χ να σου δανείσει για να αποπληρώσεις το χρέος σου στην Ψ ακόμα και αν γνωρίζει οτι δανείστηκες δόλια, με υψηλά επιτόκια, με κρυφές χρεώσεις. Και όλα αυτά για να μην πας φυλακή, για να συνεχίσεις αργότερα να δανείζεσαι, όχι για να σωθείς.

Πάμε λοιπόν στο προκείμενο. Αυτό που ο πρωθυπουργός με καμάρι ονομάζει 'το μεγαλύτερο δάνειο της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας',τα 110 δις του Μνημονίου 1, είναι αλήθεια. Ο λόγος που το λάβαμε βέβαια είναι ο προφανής. Το πήραμε για να ξεπληρώσουμε. Το επόμενο δάνειο των 89 δις, το Μνημόνιο 2 (που δεν έχει εγκριθεί ακόμα) είναι το δεύτερο μεγαλύτερο δάνειο στην παγκόσμια ιστορία (αν δεχτούμε οτι το αμέσως επόμενο είναι τα 30 δις της Βραζιλίας) και το πήραμε για να ξελπηρώσουμε τόσο το Μνημόνιο 1 όσο και ότι ξεμείνει-πολλά δηλαδή- απο τα προηγούμενα δάνεια. 

Δύο δάνεια μεγέθους 200 δις περίπου είναι το συνολικό ΑΕΠ της χώρας!

Το παιχνίδι λοιπόν είναι στημένο. Δανειζόμαστε για να συνεχίζουμε να μπορούμε να δανειστούμε. Ποιός ηλίθιος θα δάνειζε σε κάποιον ένα ποσό που είναι ίσο και μεγαλύτερο απο αυτό που παράγει;

Σε έναν κόσμο που ΟΛΑ τα κράτη έχουν δημόσιο χρέος δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Ναι. Μόνο και μόνο η παραπάνω πρόταση δείχνει πόσο καλά έχει στηθεί ο παγκόσμιος ολιγαρχικός καπιταλισμός, των Τραπεζών και των Θεσμικών Οικονομικών Παραγόντων. Η Ελλάδα είναι το ακραίο δείγμα κράτους που στο γρανάζι της παγκόσμιας οικονομίας πρέπει να σωθεί για να διασωθεί αυτό το στημένο σύστημα. 

Και όπως όλοι οι μηχανισμοί και τα συστήματα, υπάρχει πάντα Σχέδιο Β. Η υποτίμηση ώστε ο δανειστής να 'αγοράσει' φτηνά αυτό που πιθανώς να 'χάσει'. Πιστέψτε με, το Σχέδιο Β εφαρμόζεται, το Α είναι η επικάλυψη.

Και το στημένο συνεχίζεται.



'Ερχόμαστε απο μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.'