Προς τι η έκπληξη;

Εξεπλάγησαν  όλοι (και καλά) από την κατάληξη της ιστορίας με την Υπατία και τους παράνομους μετανάστες απεργούς πείνας. 

Η κυβέρνηση έκανε πίσω-μπροστά και έδωσε μια νεφελώδη άδεια παραμονής που δεν είναι άδεια παραμονής αλλά ως τέτοια εκλαμβάνεται απο μερίδα του Τύπου. Κλασική περίπτωση win-win όπως λένε και στο χωριό του Τζέφρυ. Οι δημοσιογράφοι και τα κόμματα της ευρύτερης Δεξιάς θεωρούν τη λύση ήττα αφού παρακάμπτεται ο νόμος περί αδειών, η Αριστέρα πανηγυρίζει (έστω η 'επαναστατική' Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ -χα χα χα) και μαζί τους οι παράνομοι μετανάστες-νυν 'νόμιμοι'.

Αυτό που χαζεύει το μυαλό είναι η έκπληξη και η αντίδραση απο τα ΜΜΕ... Είναι τα ίδια ΜΜΕ που καλύπτουν καθημερινά τα κινήματα 'Δεν Πληρώνω', τους κατοίκους και μη της Κερατέας που παίζουν ξύλο με τα ΜΑΤ και που τους απλώνουν χείρα αλληλεγγύης. Με βάση τη λογική που πέρασε η ιστορία με την Υπατία, οι συγκεκριμένες ομάδες ΔΕΝ είναι παράνομες;;;;;; Είναι δίκαιες οι αντιδράσεις των κινημάτων αυτών και δεν είναι δίκαιες (απο ανθρωπιστικής πλευράς τουλάχιστον) οι αιτιάσεις των μεταναστών;

Για κάτσε ρε παιδί μου τελικά τι είναι Νόμος; Στο έσχατο έργο του με τίτλο 'Νομοι', ο Πλάτωνας σημειώνει απερίφραστα πως οι Νόμοι πρέπει να είναι λεπτομερέστατοι και με βάση αυτούς θα πρέπει να λειτουργεί μια κοινωνία. Ταυτόχρονα σημειώνει όμως οτι δεν επιδέχονται αλλαγής. Στο σύγχρονο αστικό κράτος, η πεμπτουσία της Νομοθεσίας είναι η αλλαγή της. Κάπου εδώ έρχεται το ελληνικό νομοθετικό φαινόμενο: οι νόμοι ψηφίζονται και εφαρμόζονται κατά το δοκούν. Σε όλο αυτό το σκηνικό, μεγάλο λόγο στην εφαρμογή των νόμων έχει η Κοινή Γνώμη η οποία, σε μια κινούμενη άμμο, ρέπει προς την ανομία. 

Αυτό ακριβώς συνέβει και στην Υπατία. Παρότι λάθροι, οι μετανάστες κέρδισαν νόμιμα κάτι δημοσιογραφικά παράνομο. Το αντίθετο συμβαίνει στα κινήματα που αναφέρθηκαν άνωθεν: το δημοσιογραφικά νόμιμο είναι παράνομο όπως ορίζει ο Νόμος.

Και μετά τι;;;;  Τι είναι τελικά Νόμος για την εκάστοτε κυβέρνηση; Έστω, η κοινωνική αναταραχή που θα προκαλούσε ο θάνατος κάποιου μετανάστη δίνει το δικαίωμα στον άρχων να παρανομήσει αλλά η κοινωνική αναταραχή στην Κερατέα ή στα διόδια της χώρας δεν ιδρώνει καθόλου το αυτάκι του ιδίου; Εδώ και 40 μέρες 4 υπουργοί συνδιαλέγονται με διάφορους αυτόκλητους υπερασπιστές της παρανομίας (όχι του δικαίου, της παρανομίας όπως ακριβώς το ορίζει ο νόμος) και κανένας μα κανένας εξ αυτών δεν μπήκε καν στον κόπο να συνομιλήσει έστω με τον Δήμαρχο Κερατέας που είναι ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ αντιπρόσωπος για το θέμα των ΧΥΤΑ ή τους έτερους Δημάρχους περιοχών δίπλα στα διόδια. Είναι δυνατόν να οδηγείται ο Δήμαρχος Στυλίδας στον Εισαγγελέα επειδή 'παρανόμησε' (δικαίως κατά τους δημοσιογράφους) την ίδια μέρα της πράξης τους και οι ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ να συνδιαλέγονται για κάτι εξίσου ΠΑΡΑΝΟΜΟ;

;

25η Μαρτίου-Μια άλλη επέτειος

Έχω ξαναγράψει για τις προσπάθειες τους συστήματος να συντηρήσει την κατάσταση ομηρείας της Ελληνικής 'Δημοκρατίας', του σακατεμένου αυτού οργανισμού που κρατάει στα δεσμά του το ελληνικό κράτος απο το 1974. Η αρχή έγινε με την δημιουργία μιας ομάδας καλοθελητών της κεντροδεξιάς υπο το Μητσοτακικό μπλοκ που έπρεπε να κρατήσει μεν τη ΝΔ μακριά απο το μνημόνιο για λόγους αντιπολιτευτικούς αλλά θα συντηρούσε αυτή την αμφίδρομη σχέση εξουσίας και με το ΠΑΣΟΚ.

Η αποτύπωση ενός 3% που δίνεται στις δημοσκοπήσεις είναι μια καλή μαγιά για τη Ντόρα. Οι συνθήκες ωρίμασαν για αυτήν, ειδικά τον τελευταίο μήνα που το Μνημόνιο δείχνει να αποτυγχάνει. Επιπλέον της αποτυχίας, έρχεται και μια ρύθμιση εντός ΕΕ μετά τις αντιδράσεις των Γερμανών για τις δημοσιονομικές σταθερές εντός Ευρωζώνης. Ο λαγός που λέγεται 'συνταγματική κατοχύρωση' που πέταξαν οι Γερμανοί στο λιβάδι των διαπραγματεύσεων πιάστηκε απο την προεδράρα Ρομπέι για να βγεί απο το καπέλο του ως ενδεδειγμένη λύση ανάμεσα στα μπλοκ των ατμομηχανών της Ευρώπης (βλέπε Γερμανία-Γαλλία) και των αδύναμων χρεοκοπημένων (βλέπε Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία). Αν προσθέσουμε και την πρόθεση της ΕΚΤ για αύξηση των επιτοκίων δανεισμού, φαίνεται οτι μετά τις 25 Μαρτίου δεν θα υπάρχουν και πολλές εναλλακτικές...

Πως δένουν όλα αυτά με τη Ντόρα; Υποτίθεται πως η Δημοκρατική Συμμαχία είναι το σχοινί που δένει το άρμα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Αν πάμε σε εκλογές η Ντόρα θα σύρει το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ σε μια συγκυβέρνηση των δύο, ακόμα και αν δεν συμμετέχει η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ!!! Πως; Μα τα στελέχη της ΝΔ που προσχώρησαν στο κόμμα της Ντόρας θα βρίσκονται στη νέα κυβέρνηση. Εκτός και αν κάποιος νομίζει πως η Δημοκρατική Συμμαχία δεν είναι η ΝΔ της Ντόρας.

Τι μας μένει; Μια συγκυβέρνηση Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς! Επιτέλους, το σύστημα θα αποδείξει οτι αναγεννάτε... Πλέον, η νέα κυβέρνηση θα έχει και τη λαϊκή εντολή πως έρχεται να λειτουργήσει το κράτος ΕΝΤΟΣ Μνημονίου. Ήττα;

Ήττα... Πρέπει να καταλάβουμε τι πρέπει να κάνουμε μετά τις 25 Μαρτίου.

Μακάρι να κάνουμε πράξη τα λόγια του Καραϊσκάκη τις παραμονές της μάχης του Φαλήρου:

-Αν ζήσω θα σας γαμήσω, αν πεθάνω θα μου κλάσετε τον πούτσο!

Όπερ και σημαίνει πως η αποχή είναι αναγκαία. Έστω η αποχή απο το σύστημα που θέλει να αναγεννηθεί...

Απειλείται η Κοινωνία

Κάθε φορά που σκοτώνεται ένας αστυνομικός απο κακοποιούς όλοι ψελλίζουν πως γινόμαστε ζούγκλα.

Δυστυχώς, πρέπει κάποιος να σκοτωθεί σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες για να αντιληφθούμε πως ζούμε σε μια κοινωνία σε αργή σήψη. Το είδαμε με τον δολοφονηθέντα Γρηγορόπουλο, το βλέπουμε και τώρα με την δολοφονία των δύο αστυνομικών στο Ρέντη. Το έργο το έχει ξαναπαίξει η Ιστορία πολλές φορές...

Σήμερα και αύριο θα μας πιπιλίσουν το μυαλό με τα απόνερα αυτής της συμπλοκής, θα βγούνε στον αφρό όλες οι 'ελλείψεις' και πάλι θα έχουμε δηλώσεις 'αποτροπιασμού'.

Σκατά στον κόρφο μας. Διαλύουμε το κοινωνικό μοντέλο που στήσαμε στραβά και που στηρίζεται στον παρτακισμό. Το σπίτι μας να σωθεί και ας πάει στο κομμάτια το σπίτι του διπλανού. Καμία μέριμνα δεν έχουμε λάβει ως μονάδες, ως πολίτες, για την προστασία της κοινωνικής μας συνοχής, απο την παιδεία που θα προσφέρει στέρεες βάσεις κοινωνικοποίησης μέχρι την οικονομία που στρεβλά προσφέρει θέσεις εργασίας σε ανίκανους και θέσεις ανεργίας στους καταραμένους.

Όλα τα παραπάνω πηγάζουν απο τις πολιτικές των 'αρχόντων'. Ο Σωκράτης αναφέρει μέσω του Πλάτωνος οτι η ηθική διδάσκεται και την ευθύνη για αυτήν έχουν οι έχοντες τα κλειδιά της πόλης. Αντ' αυτού, διδασκόμεθα την απάτη, τη λαμογιά, την εξαπάτηση και δαιμονοποιούμε την αρετή γιατί ως κοινωνία κανείς πεφωτισμένος δεν ενδιαφέρθηκε για αυτή. 

Τα λόγια λοιπόν είναι φτώχεια. Αν προσθέσουμε και την φτώχεια της γνώσης μαζί με τη φτώχεια της τσέπης, τότε το κοκτέιλ θα δυναμιτίσει ότι έχει απομείνει απο τον κοινωνικό ιστό.

Προετοιμαστείτε για τα χειρότερα...