Προς τι η έκπληξη;

Εξεπλάγησαν  όλοι (και καλά) από την κατάληξη της ιστορίας με την Υπατία και τους παράνομους μετανάστες απεργούς πείνας. 

Η κυβέρνηση έκανε πίσω-μπροστά και έδωσε μια νεφελώδη άδεια παραμονής που δεν είναι άδεια παραμονής αλλά ως τέτοια εκλαμβάνεται απο μερίδα του Τύπου. Κλασική περίπτωση win-win όπως λένε και στο χωριό του Τζέφρυ. Οι δημοσιογράφοι και τα κόμματα της ευρύτερης Δεξιάς θεωρούν τη λύση ήττα αφού παρακάμπτεται ο νόμος περί αδειών, η Αριστέρα πανηγυρίζει (έστω η 'επαναστατική' Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ -χα χα χα) και μαζί τους οι παράνομοι μετανάστες-νυν 'νόμιμοι'.

Αυτό που χαζεύει το μυαλό είναι η έκπληξη και η αντίδραση απο τα ΜΜΕ... Είναι τα ίδια ΜΜΕ που καλύπτουν καθημερινά τα κινήματα 'Δεν Πληρώνω', τους κατοίκους και μη της Κερατέας που παίζουν ξύλο με τα ΜΑΤ και που τους απλώνουν χείρα αλληλεγγύης. Με βάση τη λογική που πέρασε η ιστορία με την Υπατία, οι συγκεκριμένες ομάδες ΔΕΝ είναι παράνομες;;;;;; Είναι δίκαιες οι αντιδράσεις των κινημάτων αυτών και δεν είναι δίκαιες (απο ανθρωπιστικής πλευράς τουλάχιστον) οι αιτιάσεις των μεταναστών;

Για κάτσε ρε παιδί μου τελικά τι είναι Νόμος; Στο έσχατο έργο του με τίτλο 'Νομοι', ο Πλάτωνας σημειώνει απερίφραστα πως οι Νόμοι πρέπει να είναι λεπτομερέστατοι και με βάση αυτούς θα πρέπει να λειτουργεί μια κοινωνία. Ταυτόχρονα σημειώνει όμως οτι δεν επιδέχονται αλλαγής. Στο σύγχρονο αστικό κράτος, η πεμπτουσία της Νομοθεσίας είναι η αλλαγή της. Κάπου εδώ έρχεται το ελληνικό νομοθετικό φαινόμενο: οι νόμοι ψηφίζονται και εφαρμόζονται κατά το δοκούν. Σε όλο αυτό το σκηνικό, μεγάλο λόγο στην εφαρμογή των νόμων έχει η Κοινή Γνώμη η οποία, σε μια κινούμενη άμμο, ρέπει προς την ανομία. 

Αυτό ακριβώς συνέβει και στην Υπατία. Παρότι λάθροι, οι μετανάστες κέρδισαν νόμιμα κάτι δημοσιογραφικά παράνομο. Το αντίθετο συμβαίνει στα κινήματα που αναφέρθηκαν άνωθεν: το δημοσιογραφικά νόμιμο είναι παράνομο όπως ορίζει ο Νόμος.

Και μετά τι;;;;  Τι είναι τελικά Νόμος για την εκάστοτε κυβέρνηση; Έστω, η κοινωνική αναταραχή που θα προκαλούσε ο θάνατος κάποιου μετανάστη δίνει το δικαίωμα στον άρχων να παρανομήσει αλλά η κοινωνική αναταραχή στην Κερατέα ή στα διόδια της χώρας δεν ιδρώνει καθόλου το αυτάκι του ιδίου; Εδώ και 40 μέρες 4 υπουργοί συνδιαλέγονται με διάφορους αυτόκλητους υπερασπιστές της παρανομίας (όχι του δικαίου, της παρανομίας όπως ακριβώς το ορίζει ο νόμος) και κανένας μα κανένας εξ αυτών δεν μπήκε καν στον κόπο να συνομιλήσει έστω με τον Δήμαρχο Κερατέας που είναι ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ αντιπρόσωπος για το θέμα των ΧΥΤΑ ή τους έτερους Δημάρχους περιοχών δίπλα στα διόδια. Είναι δυνατόν να οδηγείται ο Δήμαρχος Στυλίδας στον Εισαγγελέα επειδή 'παρανόμησε' (δικαίως κατά τους δημοσιογράφους) την ίδια μέρα της πράξης τους και οι ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ να συνδιαλέγονται για κάτι εξίσου ΠΑΡΑΝΟΜΟ;

;