Ψέματα και άλλα ψέματα

Άκου ελληνάκο.

Δεν ακούς. Θαρρείς πως μέσα απο το χαζόκουτο ξεδιπλώνεται η σύγχρονη ιστορία μας. Στρατιές παραθυρόπληκτων, πολιτικών και δημοσιογράφων, κοινωνικών εταίρων my ass και συνήθων κρατικοδίαιτων υπόπτων στέκονται στο πλευρό του πρωθυπουργού που διατείνεται οτι βρισκόμαστε υπο οικονομική κατοχή. Χάσαμε, λένε όλοι δαύτοι, την ανεξαρτησία μας.

Μπάλες. Μαλλιαρές μπάλες. 

Δηλαδή ΑΡΧΙΔΙΑ ελληνάκο, να το εκφράσω σεμνότυφα.

Τόσα χρόνια διατρανώνεται το ίδιο ιστορικό ψέμα. Είμαστε ανεξάρτητοι και τώρα το 'κακό' διευθυντήριο του ΔΝΤ μας κόβει κομμάτι της ανεξαρτησίας μας.

Αν ήμασταν ποτέ ανεξάρτητοι, γιατί σε περιόδους ειρήνης βρεθήκαμε στο τάδε ή στο δείνα στρατόπεδο; Απο την αρχή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, το ελληνικό κράτος υποβασταζόταν απο καλοθελητές. Μεγάλες Δυνάμεις, ΝΑΤΟ, ΕΕ. Καταφέραμε και μεγαλώσαμε ως χώρα. Εντάξαμε κομμάτια του ελληνισμού στο εθνικό αστικό μας κράτος. Όμως ΠΑΝΤΑ εξυπηρετούσαμε ΚΑΙ τα συμφέροντα των εκάστοτε νταβατζήδων. Αν η Αγγλία λ.χ. δεν ήθελε, όσο και να σκούζαμε θα είχαμε τον αγγλικό στόλο στον Πειραιά. ΠΑΝΤΑ τα συμφέροντά μας εξυπηρετούνταν εφόσον στη διεθνή σκακιέρα ο 'σύμμαχός' μας κέρδιζε κάτι.

Γιατί μπήκαμε στο ΝΑΤΟ; Για να λύσουμε το πρόβλημα της ασφάλειάς μας, τόσο απο βορρά όσο και απο ανατολή. Αποτέλεσμα; Μας προέκυψε 'Μακεδονία' εκεί που δεν υπήρχε, χάθηκε το 1/3 της Κύπρου, το Αιγαίο βρίσκεται υπο αμφισβήτηση. Ασφάλεια; Πουθενά. Μάλλον λύνουμε τα οικονομικά προβλήματα των πολεμικών βιομηχανιών των χωρών του ΝΑΤΟ...

Γιατί μπήκαμε στην ΕΟΚ; Για να μπορέσουμε να γίνουμε ανεπτυγμένη χώρα. Αποτέλεσμα; Γίναμε ανεπτυγμένη χρεοκοπημένη χώρα, με άκαμπτο νόμισμα, με ψήγματα βιομηχανίας, με πανάκριβο τουρισμό και ένα σκασμό λαμογιών. Και φυσικά ένα ακόμα τεράστιο χρεοκοπημένο κράτος, ανίκανο να προσφέρει οικονομική και κοινωνική ασφάλεια στου πολίτες του. 

Πάντα ήμασταν κράτος-δορυφόρος.

Χωνέψτε το. Και ας φανφαρολογεί ο κάθε μαλάκας πρωθυπουργός οτι χάσαμε κομμάτι της ανεξαρτησίας μας. Άλλωστε, οι υπαίτιοι βρίσκονται καθημερινά μπροστά του, στο γραφείο του, στη Βουλή, στο κόμμα - πράσινο, γαλάζιο, κόκκινο, μπεζ, κουραδί.

Έξω από το ευρώ ΤΩΡΑ

ΤΩΡΑ!

Χωρίς χρονοτριβή. Φτάσαμε στον πάτο και το ενδεχόμενο να πτωχεύσουμε δεν φοβίζει τόσο όσο το γεγονός,πια, οτι η μακροχρόνια ύφεση πρέπει να θεωρείται τετελεσμένη.

Το πείραμα του ευρώ έφτασε στα όριά του. Οικονομίες με αναντίστοιχες δομές, με μεγάλες διαφορές στους τομείς παραγωγής και κατανάλωσης, χωρίς πολιτικό όραμα και με μοναδικό στόχο ένα τυχαίο νεοκαπιτιλιστικό πείραμα ελεύθερης αγοράς δεν μπορούν να συντηρούν ένα νόμισμα γραφειοκρατών. Το ευρώ είναι το οικονομικό πείραμα του 21ου αιώνα. 

Αλλά: οι άνθρωποι δεν είναι πειραματόζωα. Ολόκληροι λαοί δεν μπορούν να βρίσκονται στο στόχαστρο επιτηδευμένων οικονομολόγων που θεωρούν νούμερα τις ανάγκες τους. 

Ναι στις ελεύθερες κρατικά ελεγχόμενες αγορές.

Ναι στην ελευθερία εμπορικών συναλλαγών υπό την κρατική επίβλεψη.

Ναι στην ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων εφόσον καλύπτονται οι ανάγκες των χωρών υποδοχής.

Ναι στην αλληλεγγύη των λαών, των πλουσίων στους φτωχούς, των δυνατών στους αδυνάτους.

Όχι στους αριθμούς. Όχι πια. Καιρός το κράτος να αναλάβει τον ρόλο του. Το κράτος πρέπει επιτέλους να υπηρετεί τον πολίτη και εφόσον με την φορολογία καρπώνεται την όποια υπεραξία του, να την αναδιανέμει δίκαια σε όλα τα επίπεδα. Απο την καλή λειτουργία του μέχρι την χρηματοδότηση των ανθρώπων εκείνων που μπορούν να προσφέρουν εργασία και όχι απασχόληση.

Έξω απο το ευρώ ΤΩΡΑ. Για να αποκτήσουμε την ανεξαρτησία μας, για να μπορέσουμε να ξαναστήσουμε ένα κράτος ευκαιριών και όχι ένα ευκαιριακό κράτος τύπου Σημιτιστάν, Καραμανλιστάν και Παπανδρειστάν. 

Ναι, δραχμούλα, υποτίμηση, ανταγωνιστικότητα σε ένα περιβάλλον με φτηνότερες  οικονομίες (Αλβανία, Σερβία, ΦΥΡΟΜ, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Συρία, Αίγυπτο) και όχι χαϊλίκι ευρωπαίου χωρίς βιομηχανίες και αγροτική παραγωγή. Αν θέλουμε να παραμείνουμε καταναλωτές και όχι παραγωγοί ύλης, πλούτου, πολιτισμού τότε το ευρώ είναι ότι πρέπει...

Μας δουλεύουν χοντρό γαζί

Αναφέρθηκε απο παπαγαλάκια των ΜΜΕ για άλλη μια φορά το σενάριο των περικοπών στον ιδιωτικό τομέα. Η αιτιολογία τους είναι διδακτική: όπου φυτεύτηκε το ΔΝΤ, η υποτίμηση του νομίσματος ερχόταν πρώτα για να προσφέρει φτηνότερα προϊόντα και ανθρώπους, η συνέχεια δε περιλάμβανε περικοπές στο δημόσιο για μείωση των κρατικών εξόδων και περικοπές στον ιδιωτικό τομέα για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα. Ανταγωνιστικότητα!

Είναι τα ίδια παπαγαλάκια που ωρύονται για τα καρτέλ - πάντα κατά το συμφέρον του εκάστοτε χρηματοδότη - και χλευάζουν τον πολίτη παρουσιάζοντας τιμές στην Ευρώπη. Συνήθως, η ακρίβεια που φέρνει ο 'ανταγωνισμός' δεν καταγράφεται καν παρά μόνο στις τιμές που προσφέρουν οι παραγωγοί λες και το πρόβλημα ξεκινάει απο αυτούς.

Τα αρχικαθήκια πολιτικοί που μας τα έχουν πρήξει με την κρίση των αριθμών το σκέφτονται. Δεν κόβουν τον μισθό τους άλλωστε. Τα συμφέροντα των λίγων τους τα επιβάλλουν, με το αζημίωτο. Τα ίδια λαμόγια που μας έφεραν εδώ τολμούν να συζητήσουν περι ανταγωνιστικότητας όταν απο το 1985 και μετά καρύδωσαν την ελληνική βιομηχανική και αγροτική παραγωγή με αντιαναπτυξιακούς νόμους και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Φταίει ο εργαζόμενος;

Όταν κρατάνε τις τιμές ψηλά στα γαλακτοκομικά αγοράζοντας ΟΛΟΙ με την ίδια τιμή;

Όταν οι πετρελαιάδες πουλάνε διαφορετικά και σε συγχορδία μεταξύ τους ανάλογα με την περιοχή και το 'στάτους' της;

Ακόμα και απο την πλευρά των λίγων βιομηχανιών που απέμειναν, η φορολογία γίνεται δυσβάσταχτη και αποτελεί συγκοινωνούν δοχείο με την κρατική γραφειοκρατία και τη μίζα για 'τακτοποίηση'. Πότε το ελληνικό κράτος στήριξε την παραγωγή ή την παροχή υπηρεσιών; Ένας μήνας για τη δημιουργία ΕΠΕ, τέσσερις με έξι μήνες για μια τουριστική επένδυση. Ο εργαζόμενος φταίει για όλα αυτά; Ή μήπως ο επενδυτής θα τα σκάσει στην ελληνική του επένδυση απο αγάπη για τα μάρμαρά της και την ιστορία της;

Ο τελευταίος που φταιεί σε όλη αυτή την υπόθεση είναι ο εργαζόμενος και ο υγιής επιχειρηματίας. Πάσχουμε απο εφαρμογή και τακτική στον τρόπο λειτουργίας των επενδύσεων, με ανασφάλιστη εργασία και τεράστια φορολογία, με συναλλαγές κουρτίνας και απίστευτη προχειρότητα απο πλευράς γραφειοκρατίας...

Να πληρώσει η πλουτοκρατία τον ανταγωνισμό όπου βέβαια κορυφή του παγόβουνου είναι οι πολιτικοί.

Δρεπανοφόρο Νεοφιλελεύθερο Τέρας

ΔΝΤ

Όνομα και πράμα.

Ένα τέρας πλανιέται πάνω απο τον κόσμο και είναι αυτός ο περίεργος οργανισμός - θεματοφύλακας των 'ελεύθερων οικονομιών'. Είναι αποτέλεσμα διεθνούς 'συνεννόησης' με αρωγή απο τις ΗΠΑ, ένα είδος σκληρής μονεταριστικής τράπεζας που δύναται να δανείζει κράτη με προβλήματα στις διεθνείς αγορές λόγω εσωτερικών θεσμικών δυσκολιών. Ανάμεσα στους συνιδρυτές αυτού του Τέρατος είναι ασφαλώς και η Ελλάδα η οποία προσφέρει κάθε χρόνο ένα ποσό ως μέλος.

Τι έχει κάνε μέχρι τώρα το ΔΝΤ στην Ευρώπη; Έχει δανείσει την Ουγγαρία, τη Λετονία, την Ισλανδία. Ασφαλώς,ζήτησε διαρθρωτικές αλλαγές απο τα κράτη αυτά,απο την απελευθέρωση των 'κλειστών' κρατικιστικών αγορών της ενέργειας μέχρι την ιδιωτικοποίηση νοσοκομείων και κρατικών υπηρεσιών. Και βέβαια περικοπές στις κρατικές δαπάνες που συνεπάγεται σε απολύσεις και περικοπές μισθών και συντάξεων.

Εμείς τα παραπάνω τα έχουμε πράξει ήδη. Έρχονται και οι απολύσεις στους ΟΤΑ για να εφαρμοστεί πλήρως το άνωθεν 'σύστημα'. Η ιδέα να μην ακολουθήσεις πλήρως τις προσταγές του Τέρατος μέχρι τελείας δεν έχουν τύχη. Το Τέρας δανείζει το ποσό που χρειάζεται κάθε κράτος σε δόσεις. Αν δεν τα καταφέρεις σταματάει την κάνουλα. Όπερ και σημαίνει οτι αν δανειζόσουν πριν έξτρα ποσά απο τις διεθνείς αγορές υπό την ομπρέλα του, στο άκουσμα οτι δεν προχωρούν οι εκταμιεύσεις των δόσεων, το μόνο που μένει είναι να κηρύξεις πτώχευση.

Τα σημάδια δείχνουν οτι δεν τη γλιτώνουμε. Έρχονται τα χειρότερα με το Τέρας να κρατάει το δρεπάνι των επιπλέον περικοπών. Γι' αυτούς, ο κάθε άνθρωπος είναι αριθμός, η οικονομία σακούλια αριθμών και τα κράτη εταιρίες σε μια αγορά απάνθρωπη. Είναι η επιτομή της Νέας Τάξης Πραγμάτων,του Πολιτικά Ορθού και του εξανθρωπισμού της ζωής.

Δεν πρέπει κάποιοι να ξεχνάνε όμως οτι είμαστε περισσότεροι απο αυτούς. Οτι είμαστε απέναντί τους. Ο λαός βράζει. Αρκεί η επιπλέον θερμότητα για να ξεχειλίσει και τότε θα κάψει πολλούς.

O Γύρος του Κόσμου

Λύσσα έπιασε εχθές τα Μέσα Μαζικής Κατανάλωσης με το σπρεντ. Έφτασε τις 440 μονάδες, ήτοι επιτόκιο δανεισμού κοντά στο 7,5%, για το Ελληνικό Δημόσιο και όλοι βάλθηκαν να μας πείσουν οτιτο ΔΝΤ είναι μονόδρομος. Στο χωρίο μου αυτούς τους ονομάζουν λαγούς. Λαγός το προχθεσινό δημοσίευμα περί προσφυγής στο ΔΝΤ όταν το σπρέντ ήταν στο 300, λαγοί και οι χθεσινοί θεσμικοί που απέσυραν τα ελληνικά ομόλογα απο την αγορά για να εκτινάξουν την τιμή.

Λαγός κι ο Γιώργος. Γύρισε τον κόσμο ολάκερο για να διαπραγματευθεί το χρέος και το μόνο που κατάφερε είναι να εισπράξει φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και να πληρώσει νέα οπλικά συστήματα. Έφτασε και ο Δρούτσας στην Τουρκία για να του δηλώσουν οι 'αδελφοί' Τούρκοι οτι μείωσαν τις αμυντικές δαπάνες - πήραν πάνω 6% τα τελευταία 2 χρόνια. Αν Κωστάκης ήταν άχρηστος και παρέδωσε το σπρεντ στις 150 μονάδες τότε όλοι αυτοί που μίλαγαν για χρήματα που υπάρχουν σε έναν Τιτανικό, πως περίμεναν να 'μαζέψουν' το χρέος; 

Έφτασαν τη βενζίνη στην τρίτη πιο ακριβή τιμή στην ΕΕ των 27, έκοψαν δεκάδες εκατομμύρια απο μισθούς και προχωρούν σε νέες αλλαγές σε Ασφαλιστικό και Δημόσια Διοίκηση. Αλήθεια, ο ορίζοντας της ελληνικής κυβέρνησης ποιός είναι; Οι περικοπές σε ένα οικονομικό σύστημα που κατά το 70% έμεσα ή άμεσα στηρίζεται στην 'κρατική' χορηγεία θα φέρουν ανάπτυξη; Η πράσινη οικονομία που είναι; Η αληθινή οικονομία με τη βιομηχανική παραγωγή και την κατανάλωση να κάνουν μακροβούτια πως θα στηριχθεί και το σημαντικότερο, πως θα της δωθεί ώθηση για να πάρει πάνω το κατά κεφαλήν ΑΕΠ;

Ξοδέψαμε εκατομμύρια για να κάνει τουρισμό ο Γιωργάκης. Αυτό έγινε. Διακρατικές συμφωνίες κάτω απο το τραπέζι για να χρηματοδοτήσουμε το χρέος όταν Κίνα και Ρωσία φαίνονται πρόθυμες να δώσουν δεν τολμήθηκαν. Επιβολή αγοράς ελληνικών ομολόγων απο ελληνικές τράπεζες, πάλι κάτω απο το τραπέζι,δεν συζητήηκαν καν. Ακόμα και μια λογική προσέγγισης με το Ισραήλ που δυνιτικά βρίσκεται σε κόντρα με το κοσμοπολίτικο Ισλάμ του Ερντογάν με αντάλλαγμα ελληνικά ομόλογα ούτε κολύμπησαν στο μυαλό των κυβενρητικών.

Χάλια μαύρα και άραχνα. 

Ένα πιτόγυρο για τον Γιώργο να καταλάβει οτι δε μπορείς να γυρίζεις τον κόσμο και μετά να κάνεις κανώ. Υπάρχει και το φαί του λαού που σε λίγο δε θα περιέχει γύρο...  

Λαμπρή Γιορτή

Η λέξη 'Λαμπρή' μου κολλάει περισσότερο απ'ότι η λέξη 'Πάσχα'.

Θες γιατί αλλάζει η ώρα;

Θες γιατί αλλάζει ο καιρός,ανοίγει;

Θες γιατί είναι η λαμπρότερη θρησκευτική γιορτή με ρίζες τόσο παλιές;

Όλα αυτά μαζί. Σίγουρα αυτές τις μέρες οι περισσότεροι βρίσκουν λόγο να αποδράσουν,να γιορτάσουν την αναγέννηση της φύσης,του θεανθρώπου κάποιοι άλλοι ή και τα δύο μαζί. Άλλωστε,ο λαός ψοφάει για γιορτές... Πίσω στο χωριό, στην παράδοση, στην οικογένεια. Άνοιξη, τόσο όμορφη...

Η Λαμπρή ταυτόχρονα είναι το χρονικό όριο του χειμώνα και το ξεκίνημα των ονείρων για το καλοκαιράκι που έρχεται, το ξεπέταγμα των Ελλήνων προς τη θάλασσα. Είναι η παρόρμηση που μας προκαλεί για ταξίδια σε τόπους που είδαμε, που θέλουμε να δούμε ή ακόμα ακόμα που θυμόμαστε οτι πρέπει να πάμε. Η Λαμπρή είναι η αρχή της αναβλητικότητας που διέπει τον Έλληνα. 'Αστο, απο Σεπτέμβρη'.

Ευτυχισμένη Λαμπρή σε όλους, καλή Ανάσταση για όσους το νοιώθουν και προπάντων, Καλό Καλοκαίρι.