Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Έξω από το ευρώ ΤΩΡΑ




ΤΩΡΑ!

Χωρίς χρονοτριβή. Φτάσαμε στον πάτο και το ενδεχόμενο να πτωχεύσουμε δεν φοβίζει τόσο όσο το γεγονός,πια, οτι η μακροχρόνια ύφεση πρέπει να θεωρείται τετελεσμένη.

Το πείραμα του ευρώ έφτασε στα όριά του. Οικονομίες με αναντίστοιχες δομές, με μεγάλες διαφορές στους τομείς παραγωγής και κατανάλωσης, χωρίς πολιτικό όραμα και με μοναδικό στόχο ένα τυχαίο νεοκαπιτιλιστικό πείραμα ελεύθερης αγοράς δεν μπορούν να συντηρούν ένα νόμισμα γραφειοκρατών. Το ευρώ είναι το οικονομικό πείραμα του 21ου αιώνα. 

Αλλά: οι άνθρωποι δεν είναι πειραματόζωα. Ολόκληροι λαοί δεν μπορούν να βρίσκονται στο στόχαστρο επιτηδευμένων οικονομολόγων που θεωρούν νούμερα τις ανάγκες τους. 

Ναι στις ελεύθερες κρατικά ελεγχόμενες αγορές.

Ναι στην ελευθερία εμπορικών συναλλαγών υπό την κρατική επίβλεψη.

Ναι στην ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων εφόσον καλύπτονται οι ανάγκες των χωρών υποδοχής.

Ναι στην αλληλεγγύη των λαών, των πλουσίων στους φτωχούς, των δυνατών στους αδυνάτους.

Όχι στους αριθμούς. Όχι πια. Καιρός το κράτος να αναλάβει τον ρόλο του. Το κράτος πρέπει επιτέλους να υπηρετεί τον πολίτη και εφόσον με την φορολογία καρπώνεται την όποια υπεραξία του, να την αναδιανέμει δίκαια σε όλα τα επίπεδα. Απο την καλή λειτουργία του μέχρι την χρηματοδότηση των ανθρώπων εκείνων που μπορούν να προσφέρουν εργασία και όχι απασχόληση.

Έξω απο το ευρώ ΤΩΡΑ. Για να αποκτήσουμε την ανεξαρτησία μας, για να μπορέσουμε να ξαναστήσουμε ένα κράτος ευκαιριών και όχι ένα ευκαιριακό κράτος τύπου Σημιτιστάν, Καραμανλιστάν και Παπανδρειστάν. 



Ναι, δραχμούλα, υποτίμηση, ανταγωνιστικότητα σε ένα περιβάλλον με φτηνότερες  οικονομίες (Αλβανία, Σερβία, ΦΥΡΟΜ, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Συρία, Αίγυπτο) και όχι χαϊλίκι ευρωπαίου χωρίς βιομηχανίες και αγροτική παραγωγή. Αν θέλουμε να παραμείνουμε καταναλωτές και όχι παραγωγοί ύλης, πλούτου, πολιτισμού τότε το ευρώ είναι ότι πρέπει...



Δεν υπάρχουν σχόλια:


'Ερχόμαστε απο μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.'