Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Θα σας εξαφανίσομεν



Παλιοί γνώριμοι, ο Κώστας και ο βουλευτής Σπυρίδων Αδέκαστος βρίσκονται καλοκαιράκι στην πλατεία του χωριού.

Κουβέντα στην κουβέντα, ο Κώστας φτάνει στο ζητούμενο:

- Ρε συ Σπύρο, αυτόν τον αχαϊρευτό τον γιο μου τι θα τον κάνουμε; Μπορούμε να βρούμε, έτσι, μια θεσούλα στο δημόσιο να ζήσει το παλικάρι; Δουλειά δεν έχει πια στην οικοδομή, τον απέλυσε και ο μάστορας επειδή αργούσε να ξυπνήσει το πρωί... Είναι καλό παιδί, είναι και δυο μέτρα, κάπου θα βρείς να τον χώσεις...

Ξεροκαταπίνει ο Αδέκαστος και για χάρη της παλιάς φιλίας τους αποφασίζει να το κανονίσει.

Μετά απο 15 μέρες τον παίρνει τηλέφωνο:

- Λοιπόν, θα αναλάβει πρόεδρος το Οργανισμού Αποξήρανσης της Κουκουνάρας με 6000 ευρώ το μήνα, μια χαρά!
- Όχι ρε συ Σπύρο, ανταπαντά ο Κώστας, απο τώρα θα παίρνει τόσα φράγκα, μια δουλίτσα ρε συ πιο απλή...

Μετά απο 10 μέρες τον ξαναπαίρνει τηλέφωνο:

- Θα αναλάβει πρόεδρος επιτροπής για νοσοκομειακά είδη, 3500 ευρώ το μήνα και θα έχει και τα τυχερά του!
- Πολλά είναι ρε Σπύρο, κάτι πιο απλό για τον αρχιτεμπέλαρο, όχι και να μας το παίζει καμπόσος...

Μετά απο 10 μέρες ξανά μανά:

- Λοιπόν, μέλος ΔΣ στον Οργανισμό Ύδρευσης της Κατωπλατανιάς, 2500 το μήνα, τι λες;
- Ρε συ, θέση με ένα χιλιάρικο το μήνα δώστου, μην το χέσουμε...
- Κωστή, τέτοια θέση δεν μπορεί να πάρει, θέλει διδακτορικό, μεταπτυχιακό, πτυχία...

Δεν υπάρχουν σχόλια:


'Ερχόμαστε απο μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.'