Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Για τον Μπέο ήμεθα



Αλάνια της ΕΛΑΣ κατάφεραν να συλλάβουν -επιτέλους- τον κ. Μπέο, τον υιό Ψωμιάδη και πρόεδρα της Καβάλας (που θα γίνει Καβαλακλής), την προεδράρα της Ηλιούπολης, έναν γραφικό προπονητή, παίκτες, μπουκμέικερς (jesus, ποτέ!) και άφησαν απ'όξω τον πρωθυπουργό, τον Σαμαρά και όλο το συνάφι της μεταπολίτευσης. 

Μα γιατί; Το ποδόσφαιρο βρωμάει και ζέχνει χρόνια, η πολιτική ζωή της Ελλάδας μπιχλάει εδώ και δύο αιώνες: απο την αρχή της όταν ο Μακρυγιάννης ζήτησε σύνταγμα και έλαβε μαζί με εμάς φαυλοκρατία. Οι αλήτες πολιτικοί είναι στη Βουλή και χειροκροτούν σαν τεμπελχανάδες την κάθε χαζομάρα που ως άλλοι Δηλιγιάννηδες και Τρικούπηδες απαγγέλλουν οι δύο κολοσσοί της ελληνικής πολιτικής σκηνής -φεύ!- τη στιγμή που ο κόσμος κρέμεται απο τα χείλια των δημοσιογράφων για τα σώβρακα και τις φανέλες 22 καλοπληρωμένων κωλόπαιδων που βαράνε ένα τόπι χωρίς χάρη. Να βλέπαμε τον Μέσι να κάνω σκόντο αλλά να βλέπω τον Ανύπαρχτιτς και τον Παλτέζ να κλωτσάνε αέρα για να βγεί το στοίχημα πάει πολύ...

Τώρα που μπλέξαμε με το τόπι, όλοι κοιτάμε τη σέντρα τη στιγμή που στην εξέδρα ακονίζουν τα μαχαίρια της θυσίας των Ελλήνων στο βωμό των πιστωτών. Ψες κιόλας η Τρόικα έριξε Χ στον Μπένι για το πρόγραμμα του μεσοπρόθεσμου: μας χαϊδεύει, λένε, αντί να μας τα πάρει όλα μονομιάς. Και τσουπ, έσκασε το Μπεογκέιτ. Όπως έσκασε το dvd της Τζούλιας Κακοκαυλάτου όταν υπογράφαμε το Μνημόνιο.

Εν μέσω θέρους μας θερίζουν και εμείς ακούμε στωικά το άσμα του Τζιμάκου. Στραβάδια, έχω απολυθεί εδώ και ένα χρόνο και δουλειά δε βρίσκω... Γαμώ τη μπάλα σας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:


'Ερχόμαστε απο μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.'