Μπατσοκρατία

Πως είναι δυνατόν, ακόμα και αν είσαι ο φιλήσυχος, ο σιωπηλός, ο απολίτικος κάτοικος αυτού του τόπου, να μην εκνευριστείς, να μη ντροπιαστείς για τα όσα συμβαίνουν τόσο καιρό και για τα όσα έγιναν εχθές στο κέντρο της Αθήνας. Ο τελευταίος των τελευταίων να είσαι, ο λαουτζίκος ο άνεργος, ο μετανάστης, ο απόφοιτος δημοτικού καταλαβαίνεις πια οτι ζεις σε ένα σύστημα κομματοκρατίας και στυγνής μπατσοκρατίας. Τη στιγμή που όλοι οι ταγοί του συστήματος του αντιπροσωπευτισμού παπαρολογούν στη Βουλή για να περισώσουν το παχύσαρκο πολιτικό τους Είναι, ο κόσμος στέκεται πίσω απο το γυαλί, πίσω απο το οδόφραγμα, πίσω απο την πραγματικότητα και κουνάει το κεφάλι του: που ζω ρε πούστη μου;

Η αλήθεια είναι οτι χρόνια ζεις στην ψευδαίσθηση ελληνάκο. Χρόνια θαρρείς πως το καινούργιο αυτοκίνητο, το χιλιάρικο, οι διακοπές στη Μύκονο είναι ο λόγος να συντηρήσεις το σύστημα.Το σύστημα σε έφερε εδώ όμως. Χρειάστηκε να κόψεις τη βενζίνη, να πάρεις πεντακόσια και να πας διακοπές στο μισητό χωρίο σου για να μπεις στο κόλπο της ανατροπής, για να μυρίσεις το σάπιο.

Ζείς σε ένα χώρο ακάθαρτο, μολυσματικό απο τόσα χρόνια σπατάλης του ανθρώπινου κεφαλαίου αυτής της χώρας. Σε ένα κράτος μπουρδέλο, σε έναν τόπο τόσο όμορφο που τόσο όμορφα καίγεται απο τις φλόγες της αναξιοπρέπειας. Πλέον, ο μπάτσος που κρύβεται μέσα σου έχει δώσει τη θέση του στον κουκουλοφόρο της επόμενης μάχης του δρόμου. Του άλλου κουκουλοφόρου, του απλού, του αγωνιστή, όχι του αντιεξουσιαστή, όχι του ασφαλίτη, του ελεύθερου απο τα δεσμά της μιντιοκρατίας και του συστημισμού.

Ποτέ άλλοτε τα Μέσα Καταστολής της Λογικής δεν μπόρεσαν να καλύψουν τη βρώμα της Μπατσοκρατίας. Έφτασε τόσο έντονα στα μάτια σου που το άλλοτε πρωτοφανές είναι προφανές. Η πλατεία δεν είναι ανάγκη πια, είναι η λύση.

Είμαστε όλοι Κουκουλοφόροι.