Σε κατάσταση παρακμής

Δεν υπάρχει παρηγοριά στην εποχή που ζούμε. Από την οικονομική κατρακύλα στην κοινωνική. Και αντίστροφα. Οι εκάστοτε πολιτικές άρχουσες τάξεις των τριών οικογενειών αποσάθρωσαν σιγά σιγά την ελληνική κοινωνία. Των τίμιων φτωχών σε άτιμους λαμογίστικους νεόπτωχους που ζουν για πέντε λεπτά δημοσιότητας και μια ζωή με δανεικά.

Τα ψέμματα δίνουν και παίρνουν. 

Είχε το θράσος ο κατά τα άλλα συμπαθής Γρηγόρης Ψαριανός να μιλάει στην εκπομπή του για πέντε χιλιαρικάκια βουλευτικής αποζημίωσης λες και τους χρωστάμε τη στιγμή που υπάρχουν συνάνθρωποί μας που ζουν με 400 ευρώ.

Έχει το θράσος η Ντόρα Μπακογιάννη να μιλάει για ξεφτισμένο πολιτικό σύστημα όταν η ίδια είναι μέρος αυτού τα τελευταία 20 χρόνια.


Έχει το θράσος ο Αντώνης Σαμαράς να μιλάει για καθαρή γαλάζια παράταξη όταν ως αντίδραση στην παραπομπή πρώην υπουργών της ΝΔ αντιπροτείνει παραπομπή του Γιώργου Παπακωνσταντίνου αντί να 'σπρώξει'για να μπουν όλοι αυτοί φυλακή.

Έχει το θράσος η Άντζελα Γκερέκου να δηλώνει οτι δε γνώριζε για τα 5,5 εκατομμύρια χρέους του άντρα της όταν τα τελευταία χρόνια το 'παιδί του λαού' αγόραζε ακίνητα με φορολογικές ενημερότητες από την πίσω πόρτα.

Έχει το θράσος ο Γιώργος Παπανδρέου να συζητάει ως ίσος προς ίσο με τον Ταγίπ Ερντογάν, στα αγγλικά μάλιστα όταν ο Τούρκος πρωθυπουργός σεβάστηκε τη γλώσσα του, τη στιγμή που στο Αιγαίο συντηρείται ένα 35χρονος ψυχρός πόλεμος και στην Κύπρο το 40% του εδάφους είναι υπό κατοχή.


Σα να μην έφταναν όλα αυτά ζούμε στον αστερισμό του πορνό, του εύκολου πλουτισμού των 'όμορφων' δεσποινίδων που καταχειροκροτούνται σε μεσημεριανάδικα. Και ενώ το γάλα φορολογείται με 10%, η τσόντα της Ντούβλη βαφτίζεται επιμορφωτική ταινία και φορολογείται με 5,5%.


Σήψη και παρακμή...