Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Συστημική Αναδιοργάνωση



Ξεκίνησε.

Η αναδιάταξη του συστήματος έχει πλέον λάβει σάρκα και οστά.

Η αρχή έγινε με τη Ντόρα. Η διαγραφή της απο τη ΝΔ ήταν το 'ώριμο φρούτο' που έπεσε δίπλα στο δίπολο. Η τύχη της θα φανεί στη συνέχεια αν και εφόσον προσπαθήσει να 'κεντράρει' στο πολιτικό σύστημα με ένα Φιλελεύθερο κόμμα ευρωπαϊκών -πλην παλαιοκρατικών- προδιαγραφών. Ότι προσπάθησε ανεπιτυχώς να κάνει ο Μάνος με τη Δράση θα το πετύχει (;) η Ντόρα, να τροφοδοτεί κεντροδεξιές και κεντροαριστερές κυβερνήσει μπας και σώσει το σύστημα που ο πατέρας της προσπαθεί με δηλώσεις να ανορθώσει. Δεν ξεχνιούνται οι δηλώσεις του περί οικουμενικής, η αφωνία για το πολιτικό του τέκνο Καρατζαφέρη και η σταθερότητα στις απόψεις του περί διπολισμού (προσοχή: διπολισμού, όχι δικομματισμού).

Η συνέχεια ήρθε με την ιστορία του Μαντέλη που σκοπό έχει ασφαλώς να διαρρήξει τις σχέσεις του Τζεφρικού ΠαΣοΚ με το σημιτικό μπας και περισώσει το κόμμα απο τον ΔυΝαμίΤη των εκλογών του Νοεμβρίου. Γιατί κατά πάσα πιθανότητα ο Γιωργάκης θα πάει σε εκλογές το Φθινόπωρο για να συγκεντρώσει ότι περισσότερο κοινοβουλευτικά μπορεί πριν φθαρεί πλήρως η συντεχνία του όπως συνέβει στην Ουγγαρία. Και φυσικά, με της ευχές του Μητσοτάκη, να πάει σε οικουμενική με ΝΔ για να ξεμπροστιάσει την Αριστερά που αδυνατεί να παρακολουθήσει με σοβαρότητα.

Το κρεσέντο των διαγραφών στη ΝΔ- Βουλγαράκης, Παυλίδης και Ρουσόπουλος- είναι η η ουρά της αναδιοργάνωσης. Πως είναι δυνατόν εν πάσει περιπτώσει να διαγράφεις πρώην υπουργό εν μέσω προανακριτικών που δεν είναι μέλος καν του κόμματος - Ρουσόπουλος; Είναι καθαρά κίνηση προστασίας του κόμματος απο την επερχόμενη καθίζηση της ΝΔ σε επίπεδα κάτω του 30%. Να φύγουν αυτοί που πλήγωσαν την παράταξη: ΚΛΙΣΕ. Ενώ οι άλλοι τα έκαναν όλα καλά, τόσο καλά που κεντροδεξιά κυβέρνηση έγινε υπεύθυνη διόγκωσης τους δημοσίου!

Έρχονται και άλλα.

Υπομονή, θα πέσει σοβάς άφθονος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:


'Ερχόμαστε απο μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.'