Ο Νότος και η ευρωπαϊκή οικονομία

Στα δελτία ειδήσεων των ελληνικών καναλιών έχουν εισαχθεί εδώ και πέντε-έξι μήνες διάφορες λέξεις που λίγα πράγματα σημαίνουν για τους πολίτες, κυρίως σε ότι αφορά την ελληνική οικονομία. Το σημαντικότερο όλων είναι όμως η καθημερινή γεύση που παίρνουμε ταξιδεύοντας ανά την Ελλάδα: πέρα απο το ψυχολογικό μούδιασμα των Ελλήνων για την οικονομία και την κοινωνία τους, είναι εμφανή τα σημάδια παρακμής. Ρημάζουν οι εγκαταστάσεις των ολυμπιακών ακινήτων, επαρχιακοί δρόμοι βρίσκονται σε κατάσταση τριτοκοσμική, το περιβάλλον συνεχώς καταστρέφεται, τα έργα που θα άλλαζαν την Ελλάδα αργούν. Συνεχώς βλέπουμε ακαλλιέργητα χωράφια, σαπισμένα κτήρια παλιών βιομηχανιών, υπερμέγεθες παρεμπόριο και στρατιές φουκαράδων μεταναστών που επιδίδονται σε αυτό...

Η διεθνής οικονομική κρίση έχει φτάσει και στην Ελλάδα. Όλοι αυτοί που διατυμπάνιζαν την ισορροπία της ελληνικής οικονομίας, τάχα μου γιατί η βιομηχανική μας παραγωγή είναι μικρή, έπεσαν έξω. Οι υπηρεσίες, ο πυλώνας της ελληνικής οικονομίας, δέχθηκαν τεράστια πλήγματα στους κύριους τομείς-τουρισμό και ναυτιλία. Οι κατασκευές έχουν πέσει στα 2/3 με τάση μείωσης και οι παραγωγικές ομάδες της αγροτιάς και της βιομηχανίας εμφανίζουν πτώσεις ανάλογες της διετίας 1991-1993. Τι συνέβει τελικά και πατώσαμε; Είναι πάναπλο. Διαρθρωτικά έχουμε κενά, τόσο στην αγορά εργασίας που παραμένει λάφυρο των συνδικαλιστών όσο και στις επενδύσεις που δεν προσφέρουν ταχύτητα επέκτασης και φοροαπαλλαγές. Το χειρότερο, δεν υπήρχε ποτέ σαφής στόχευση την εποχή των παχιών αγελάδων: καινοτομία και εκπαίδευση. Το κράτος κατασπατάλησε τα χρήματα της Ευρώπης. Το ευρώ ως ενιαίο νόμισμα δεν βοήθησε τη χώρα μιας και έκανε ακριβότερο τον τουρισμό σε μια περιοχή που οι ανταγωνιστές της Ελλάδας συνέχιζαν να διολισθαίνουν το δικό τους νόμισμα προς όφελος τους. Η απώλεια της νομισματικής πολιτικής έστειλε παράλληλα πολλές βιομηχανικές μονάδες σε φτηνότερες αγορές που, σημειωτέον, επέκτειναν την ανταγωνιστικότητά τους με φοροελαφρύνσεις.

Δεν είναι όμως μόνο το ελληνικό πρόβλημα κόλαφος για την Ευρώπη. Η Ισπανία κινείται με 22% ανεργία και δημοσιονομικό έλλειμμα κοντά στο 12%. Η Πορτογαλία έφτασε το έλλειμμά της σχεδόν στο 10%. Η Ιταλία με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος στην ΕΕ είναι πάνω απο το 10% και κοντά στο 15% ανεργία. Αντίθετα, η Δανία όντας εκτός ευρωζώνης διατήρησε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς με άξονα τη νομισματική της πολιτική και τη συγκράτηση των εξόδων της... 

Η πραγματικότητα δείχνει το πρόβλημα. Ο Νότος λόγω της ιδιάζουσας πολιτιστικής του πορείας και της γειτνίασής του με 'φτηνότερες' οικονομίες έχασε απο τι σφιχτές οικονομικές ντιρεκτίβες της ΕΕ. Σε συνδυασμό με το σκληρό ευρώ οι χώρες του νότου απώλεσαν την ικανότητα να προσφέρουν φτηνά προϊόντα σε αγορές όπως η Μεσόγειος, η Β.Αφρική και η Μέση Ανατολή που για δεκαετίες στόχευαν. Η Γερμανία και η Γαλλία πολιτικά συμπεριφέρθηκαν 'εχθρικά' στα ελλείμματά τους που κατά το δοκούν εκτελούσαν και ταυτόχρονα έριξαν το κόστος εργασίας μη υπακούοντας στις υποδείξεις της Κομισιόν για τις ετήσιες αυξήσεις.

Η επίθεση στα δημοσιονομικά μας είναι και αποτέλεσμα ανταγωνισμού στο ευρώ. Δεν είναι τυχαίο που οι Αγγλοσάξωνες μέσω των ΜΜΕ τους επιχειρούν την αποσάθρωση του ελληνικού δανεισμού. Πιθανή έξοδος της Ελλάδας απο την ΟΝΕ θα προκαλέσει την κατάρρευση του ευρώ. 

Ίσως αυτό που πρέπει να κάνει η ΕΚΤ είναι επιτέλους να βρεί λύσεις για τον Νότο... Ίσως μέσω του φτηνότερου ευρώ, ίσως και του ευρώ του Νότου... Θα προτιμούσα ένα southern euro...

Περίεργες καταστάσεις

Στο γενικό 'χαμό' που επικρατεί στο σύστημα Ελλάδα, με τις οικονομικές δυσκολίες που φτάνουν μέχρι και το ενδεχόμενο πτώχευσης, στα ζητήματα καλής γειτονίας ήρθε να προστεθεί και το άνοιγμα της συζήτησης για διευθέτηση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων στο Αιγαίο. Η στιγμή που επιλέχθηκε να ξεκινήσει η ανταλλαγή επιστολών ανάμεσα στους δύο πολιτικούς δημιουργεί σκεπτικισμό καθότι δεν έχουν περάσει πολλές μέρες απο τη δήλωση του ΓΑΠ περί 'οικονομικής άρα και εθνικής ανεξαρτησίας'. Χθές άλλη μια μαύρη μέρα για το Χρηματιστήριο ήρθε να προστεθεί στις δηλώσεις του Ρουμπίνι οτι η Ελλάδα έχει ήδη πτωχεύσει σε συνάρτηση πάντα με την εκτόξευση των περιβόητων σπρέντς, το μέγεθος δηλαδή της απόστασης των τόκων που θα πληρώσουμε στους δανειστές μας σε σχέση με τη Γερμανία.

Όλο αυτό το κοκτέιλ αρνητικών συνθηκών δεν μπορεί παρά να διαμορφώνει μια εικόνα κατάρρευσης των δομών της χώρας καί υπό το πρίσμα των εξεγερτικών κοινωνικών ζυμώσεων: μεταναστευτικό, αγροτικό, δημοσιοϋπαλληλικό. Όλα τα παραπάνω ο εξωτερικός παράγοντας που μπορεί να λέγεται κοινή γνώμη, 'εκτιμητές' οικονομίας, τραπεζικά και οικονομικά τράστ, τα διογκώνει σε τέτοιο βαθμό που ο ταξιτζής του Βερολίνου, στο άκουσμα οτι είσαι Έλληνας σε ρωτά αν έχεις να φάς - με την εικόνα των εξαθλιωμένων της Αργεντινής με τις κατσαρόλες στο μυαλό του.

Ένα μικρό παράδειγμα μπορεί να λύσει τις απορίες μας των περί ού ο λόγος.Πρόσφατα κάηκε δις η Συναγωγή των Χανίων. Αμέσως προσέτρεξαν διάφοροι καλοθελητές, μιντιακοί και μη που επανειλημμένα βομβαρδίζουν με 'αριστερού' περιτυλίγματος δημοσιεύματα, να κατηγορήσουν τους κατοίκους αυτής της χώρας για ρατσισμό, ξενοφοβία και ιθαγενικού τύπου εχθρότητα. Είναι οι ίδιοι που επιμένουν οτι οι μειοψηφίες πρέπει να καθορίζουν την πορεία της πλειοψηφίας ως μέγιστο δημοκρατικό κεκτημένο. Αυτά εντός των τειχών.

Η Αστυνομία των Χανίων,με τη βοήθεια της Μοσάντ (ναι της Μοσάντ) κατάφερε προχθές να συλλάβει  έναν Αμερικανό, έναν Βρετανό και έναν Έλληνα και να απαγγείλει κατηγορίες σε έναν ακόμα Αμερικανό και έναν Βρετανό. Απίθανο; Οι κακοί μαλάκες Ελληναράδες φασίστες που είναι; Απο τους δύο Αμερικανούς, ο ένας ήρθε στη χώρα κάπου τα Χριστούγεννα μόνιμα για να διδάξει, λέει, Αγγλικά (χωρίς να ξέρει Ελληνικά ασφαλώς). Και είπε να κάψει τη Συναγωγή για πλάκα, λέω εγώ τώρα. Ο άλλος που διαφεύγει, ήρθε κάπου τον Γενάρη για διακοπές όπως και ο ένας Άγγλος. Οι δυό τους έφυγαν πρόσφατα απο την Κρήτη αφού τέλειωσαν οι διακοπές τους. Ασφαλώς για χαβαλέ,στο πλαίσιο του πνεύματος των διακοπών, αποφάσισαν να κάψουν τη Συναγωγή. Μαζεύτηκαν δηλαδή άνθρωποι άσχετοι μεταξύ τους και αποφάσισαν να προβούν σε μια πράξη αντισημιτισμού, έτσι γιατί είναι ορκισμένοι αντισημιτιστές! Να αναφέρω οτι η Συναγωγή δεν είχε συστήματα ασφαλείας και κάμερες, ήταν πάντα ανοικτή τις καθημερινές, με τη μουσειακή λογική, μιας και στα Χανιά ζούν 7 Έλληνες Εβραίοι! Ποτέ στο πρόσφατο παρελθόν δεν προκλήθηκε ανάλογο επεισόδιο στην πόλη, εξ'ου και η ανυπαρξία ασφάλειας για το κτήριο.

Εκτός των τειχών, διάφορα ξένα έντυπα έδωσαν έκταση στο περιστατικό, πριν εξιχνιαστεί. Ειδικά η Wall Street Journal εξαπέλυσε φοβερές κατηγορίες στον ελληνικό λαό και την ελληνική κυβέρνηση ωσάν να είμαστε οι νέοι Χίτλερ! Βέβαια, απο τότε που ΚΑΙ η Μοσάντ επιβεβαίωσε το ορθό των συλλήψεων(βασικά αυτή έψαξε και βρήκε-ευτυχώς) κανείς απο αυτούς του 'δημοσιογράφους δεν έγραψε ένα μικρό αρθράκι συγγνώμης ή έστω κωλοτούμπας. Με το φτωχό μου μυαλό και με τη λογική οτι οι Εβραιοαμερικανοί ελέγχουν τεράστια funds που εν δυνάμει μπορούν να χρηματοδοτήσουν το ελληνικό χρέος, μπορώ να θεωρήσω οτι εντέχνως κάποιοι προσπαθούν να υποβαθμίσουν την ικανότητά μας να αντεπεξέλθουμε στο χρέος και να ζητήσουν μεγαλύτερο επιτόκιο αποπληρωμής ή ακόμα και να αποσυρθούν για θρησκευτικούς λόγους (διόλου απίθανο για τους Εβραίους). Μέσω της προβολής τέτοιων περιστατικών ή περιστατικών κοινωνικής αναταραχής μπορούν να φοβίσουν την αγορά, δε νομίζετε;

Τρομερά πράγματα ε; Προσέξτε ποιοι είναι αυτοί που μας 'βαράνε'. Βρετανοί και Αμερικανοί που έχουν συμφέρον στην υποτίμηση του ευρώ. Με όχημα την Ελλάδα προσπαθούν να χτυπήσουν οικονομικά την Ευρώπη μέσω του νομίσματός της. Και για να χτυπηθεί η Ελλάδα πρέπει και να χτυπηθούν τα εθνικά της συμφέροντα. Δεν έπιασε ξαφνικά κωλοπιλάλα τους Βρετανούς για την Κύπρο ή τους Αμερικανούς για το Αιγαίο....

ΥΓ. Σε ότι αφορά τους Εβραίους οικονομικούς παράγοντες, θέλω να εξηγήσω οτι είναι θεμιτό να επενδύουν στο χρέος. Δεν είμαι αντισημίτης, κάθε άλλο. Όλοι οι λαοί είναι ίδιοι στα μάτια μου...  

Θέλω τη μπύρα σας

Βρε δεν πάτε σε κάνα ταβερνίδιο να τα πείτε έτσι παρεάκι που είστε; Τι σίχαμα είναι αυτό πια με όλους τους αυτόκλητους δημοσιογράφους, οικονομολόγους, συνδικαλίστες της BMW και άλλους τυχαίους.

'Θέλω την πείρα σας'. Πάρε τη μπύρα μου και ούστ απο δώ.

Κλεισμένοι δρόμοι απο wannabe δημόσιους υπαλλήλους-αγρότες,κλεισμένοι δρόμοι απο κατολισθήσεις, κλεισμένοι δρόμοι απο διόδια, κλεισμένοι δρόμοι απο τον καθένα. Ότι του φανεί του λωλοστεφανή! Από τη στιγμή που άρχισα να ψιλιάζομαι τον κόσμο τούτο εδώ και 25 χρόνια δε θυμάμαι τίποτα άλλο πέρα απο απεργούς, ετσιθελισμό στη διαδικασία της απεργίας, τραμπούκους ένθεν κακείθεν και βουλευτές-πρώην συνδικαλιστές να εχθρεύονται αυτούς απο κάποτε προάσπιζαν.

Ούστ ρε κωπρόσκυλα. Παλι εμείς θα πληρώσουμε τη νύφη;

ΥΓ. Σε όσους τζάμπα μάγκες, που δε δούλεψαν ποτέ και έμαθαν να κερδίζουν φράγκα απο τον κόπο των άλλων: σταματήστε να μιλάτε για εκατομμύρια λες και είναι στραγάλια. Είναι κόποι των πολιτών που φορολογούνται και όχι επιδοτήσεις στη τσέπη σας. Αμοιβάδες.

Ανυπαρξία Πολιτικής

Τελικά είμαστε για γέλια και για κλάματα μαζί. Έχουμε καταντήσει το κράτος σε ένα απέραντο δημόσιο οργανισμό με δεκάδες συνδικαλιστές και αργόμισθους που όταν καίγεται μια λάμπα σε ένα απίθανο χωλ μέσα σε ένα απαράδεκτο κτήριο να χρειάζεται εισαγγελέας για να αλλαχθεί. Δεν εξηγείται αλλιώς η ανικανότητα των πολιτικών διοικήσεων οιασδήποτε βαθμίδας να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες των πολιτών. Από τις εφορίες και τους δήμους μέχρι τα ανώτερα κλιμάκια της κυβέρνησης, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η σήψη και η βρώμα δεν έχουν τελειωμό.

Το είδαμε προχτές με την επίσκεψη στα μπλόκα των αγροτών του Βούλγαρου πρωθυπουργού! Αν είναι δυνατόν επικεφαλής άλλου κράτους να περιοδεύει ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες σε απεργιακές κινητοποιήσεις! Θα ήταν ποτέ δυνατόν αρχηγός κράτους όπως η Ισπανία να κάνει δημόσιες σχέσεις και να τάζει διάφορα ευφυή στους Γάλλους αγρότες στα Πυρηναία και να μην εξεγερθεί η γαλλική κυβέρνηση; Κατά τα ειωθότα, ουδείς αντέδρασε στην ελληνική πολιτεία. Κάποιοι κύκλοι μάλιστα ανέφεραν οτι ο πρωθυπουργός είχε ενημερωθεί. Τόσο το χειρότερο δηλαδή!

Το Υπουργείο Άμυνας έγινε άνω-κάτω απο τις αναφορές του κυρίου Λοβέρδου περί υποχρεωτικής συνταξιοδότησης στα 65 έτη. Την επομένη, αμέσως και σαφώς, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ανέφεραν οτι πάνω απο 11.000 αξιωματικοί και υπαξιωματικοί θα τρέξουν προς συνταξιοδότηση με φανερό κίνδυνο διάλυσής τους. Και πως άλλωστε να μην συμβεί το παραπάνω όταν οι περισσότεροι κατατάσσονται σε ηλικία 20 ετών, άρα θα αναγκαστούν να δουλέψουν για 45 χρόνια! Αντέδρασε ο Υπουργός Άμυνας και μαζεύτηκε ο Λοβέρδος...και ταυτόχρονα ο πρώτος αποφάσισε την άρση της επίδειξης βαρέων όπλων στις παρελάσεις για να εξοικονομηθούν 7 εκατομμυριάκα ευρώ. Τη στιγμή που αγοράζουμε ένα μαχητικό F-16 40 εκατομμύρια πιο ακριβό απο τα ΗΑΕ! Και αγοράσαμε 40 μονάδες! Τι άλλο θα ακούσουμε;

Κύριε Παπανδρέου πότε θα σοβαρευτείτε; Ο κύριος Καραμανλής ήταν άφαντος τα τελευταία δύο χρόνια ως 'κυβερνήτης' της χώρας. Έφαγε πολιτικό χαστούκι 10 μονάδων και βάλε επειδή ήταν άτολμος και μη ικανός να λύσει προβλήματα. Μαζέψτε τους υπουργούς σας, μαζέψτε και τους καλοθελητές εκτός Ελλάδος που δράττονται της ευκαιρίας να κάνουν πολιτική εντός ελληνικής επικράτειας. Ενημερώστε τους αγρότες οτι δεν πρόκειται να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι-ναι, ζήτησαν ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Ενημερώστε τους πάντες οτι ΔΕΝ θα γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι ζητώντας ελάχιστα εισοδήματα απο το κράτος και αντ'αυτού προωθήστε αλλαγές και περικοπές στο 25% του ενεργού ελληνικού εργατικού δυναμικού, τους δημοσίους υπαλλήλους. Θωρακίστε διπλωματικά τη χώρα στο παγκόσμιο στερέωμα αντί να ανέχεστε ληστρικά επιτόκια δανεισμού. Αγοράστε όπλα φθηνότερα με σαφή μεταφορά όγκου εργασίας στις ελληνικές βιομηχανίες και αφήστε τις υπερτιμολογήσεις. Κόψτε τις υπερβολές και τις υπερβάσεις προϋπολογισμών στα νοσοκομεία που χρωστάτε 6 δις στα Ταμεία.

ΦΤΑΝΕΙ πια η χαστούκα απο παντού. Μας τα πιάνουν και δε βγάζουμε κιχ.

190 χρόνια ανεξαρτησίας

Σήμερα συμπληρώνονται 190 χρόνια απο τη Συνθήκη του Λονδίνου η οποία επικύρωσε τη δημιουργία του σύγχρονου ελλαδικού κράτους το 1830. Έργο κατ'αρχήν του Καποδίστρια που δεν έζησε για να δεί το αποτέλεσμα των προσπαθειών του αλλά ταυτόχρονα αποτέλεσμα του αγώνα των Ελλήνων που κράτησε εννέα χρόνια εν μέσω εμφυλίων και δολοπλοκιών. Η συγκυρία της εποχής με την στροφή της γεωπολιτικής αντίληψης των Μεγάλων Δυνάμεων που βλέποντας την καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία αποφάσισαν, μέσω της Ελληνικής Ανεξαρτησίας, τη δημιουργία δορυφορικών κρατών για να ελέγξουν την Εγγύς Ανατολή βοήθησε εξίσου στη δημιουργία του ελληνικού κράτους

Έτσι κάπως ξεκίνησε η σύγχρονη ελληνική ιστορία. Μετά την επιβολή του Όθωνα και του Γεωργίου του Α' ως επικεφαλής του νεόκοπου ελληνικού βασιλείου είχαμε την απαρχή της εξάρτησης ως κράτος-μαριονέτα με τις συχνές επεμβάσεις των Ευρωπαίων. Παρόλα αυτά μέχρι και το 1920 αυτή η εξάρτηση προκάλεσε και τον διπλασιασμό της χώρας, κυρίως γιατί σε κρίσιμες στιγμές οι αγώνες των Ελλήνων προκάλεσαν την αναγκαστική εξισορρόπηση αυτής της σχέσης υπέρ μας, πάντα με τα συμφέροντα των   Αγγλογάλλων να τείνουν προς τον κατακερματισμό της Τουρκίας και τη δημιουργία κρατών-δορυφόρων στη Βαλκανική. Έτσι, παρότι η Ελλάδα και η Σερβία ήταν οι μόνες χώρες που κέρδισαν την ανεξαρτησία με εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες,η Βουλγαρία και η Αλβανία δημιουργήθηκαν στα διαπραγματευτικά τραπέζια. Ακόμα και μετά την νίκη στον Α'ΠΠ, όπου η Αντάντ μας 'έσυρε' επεμβατικά στο πλευρό της, η συντήρηση των εδαφών που κέρδισε στα χαρτιά η Ελλάδα- Α.Θράκη και Σμύρνη- προκάλεσαν νέο αίμα. Η Μικρασιατική καταστροφή απο τη μία είχε ρίζες στην υπερτίμηση των δυνάμεων της χώρας και απο την άλλη στην εγκατάλειψη της ιδέας μιας Μεγάλης Ελλάδας απο τους Συμμάχους που δεν επιθυμούσαν ένα ισχυρότερο ελληνικό κράτος που θα ελέγχει την δίοδο της 'φίλης' Ρωσίας στη Μεσόγειο αλλά έναν Κεμάλ απέναντι στους Σοβιετικούς.

Απο το 1923 και μετά αρχίζει μια νέα περίοδος εξάρτησης, οικονομικής και ιδεολογικής, συνέπεια της καταστροφής της ελληνικής οικονομίας απο 12 χρόνια πολέμου και την εγκατάσταση πλέον του εκατομμυρίου Ελλήνων στην επικράτειά της. Ο Β' ΠΠ παρέσυρε τη χώρα στο μέγιστο της απαξίωσης της ανεξαρτησίας των Ελλήνων. Ο Εμφύλιος, η απαρχή του Ψυχρού Πολέμου, έθεσε μέχρι και το 1990 τους κανόνες του παιχνιδιού: αγκίστρωση στις ΗΠΑ, πολιτικές διώξεις, ΝΑΤΟ και ΕΟΚ. Η αλλαγή πλεύσης της Τουρκίας απο το 1950 και μετά -εκ νέου- σε αναθεωρητική δύναμη, δημιούργησε έλλειμμα ασφάλειας που κρίθηκε απο τους Αμερικανούς οτι μόνο εντός ΝΑΤΟ και ΕΟΚ θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Παρόλα αυτά η μισή Κύπρος χάθηκε το 1974 και δις απο τότε βρεθήκαμε στο χείλος του πολέμου με τη σύμμαχο Τουρκία, το 1987 και το 1996, με τους Αγγλοαμερικανούς πάντα να επεμβαίνουν στο παιχνίδι.

Φτάνοντας στο 2010, με την ΟΝΕ να είναι μέρος της ζωής μας εδώ και 9 χρόνια, το φάντασμα μιας νέας βαθύτερης εξάρτησης είναι προ των πυλών. Τα οικονομικά προβλήματα που οξύνθηκαν απο το 1980 και μετά με την αλόγιστη σπατάλη δανεικών απο τις ελληνικές κυβερνήσεις για να 'πιάσουμε τον μέσο όρο της Ευρώπης' έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστη φθορά στο νεοελληνικό κράτος. Το ευρώ βοήθησε περισσότερο τις μεγάλες χώρες παρά την Ελλάδα κάνοντάς την λιγότερο δελεαστική στον τουρισμό και τις υπηρεσίες δίπλα σε χώρες με στρατηγικές υποτίμησης και κάνοντας ακριβότερο τον δανεισμό της. Το κομματικό κράτος, η φοροδιαφυγή, η ανισότροπη ανάπτυξη, η αποβιομηχανοποίηση, ο δημοσιοσυνδικαλισμός είναι μερικά απο τα τεράστια προβλήματα που προκάλεσαν οι ηγεσίες μας...

Πέρασαν 190 χρόνια εξαρτημένης ανεξαρτησίας. Τραγικό... Το ιδεώδες της ελληνικής πόλης, Ανεξαρτησία, Αυτάρκεια, Αυτονομία δεν εφαρμόστηκε ποτέ στην Ελλάδα. Αντιθέτως, οι ηγέτες αυτής της χώρας πλην ελαχίστων εξαιρέσεων κατάφεραν να μας εντάξουν περισσότερο στο παγκόσμιο άρμα της εκάστοτε υπερδύναμης χωρίς να αναζητήσουν απο μόνοι τους την πρόσκληση σε αυτό...

Στα μπλόκα τα κομματικά

Το αγροτικό ζήτημα στην Ελλάδα κάθε χειμώνα τα τελευταία χρόνια,τουλάχιστον απο τότε που η Ευρώπη είναι μέρος της Ελλάδας (κι όχι τ'αντίθετο), βρίσκεται στις οθόνες μας σχεδόν πάντα με την ίδια απόχρωση. Οι κατά τόπους συνδικαλιστικές ομάδες των αγροτών βρίσκονται στους δρόμους των εθνικών οδών ή στις παρυφές των λιμανιών για να διαδηλώσουν την ίδια ιστορία: την παραίτηση της εκάστοτε κυβερνήσεως απο τα προβλήματά τους και την απαίτησή τους για χρήματα υπέρ των πενιχρών εισοδημάτων τους.

Το αποτέλεσμα για όλους είναι η κλισέ πια διακοπή της 'ομαλούς' κυκλοφορίας στα εθνικά δίκτυα και η παραμονή τους σε αυτά νυχθημερόν παρουσία μπύρας, κρασιού και σουβλιστών- ντελίβερι εσχάτως. Όταν οι καταληψίες ερωτώνται τους λόγους για τους οποίους προβαίνουν σε τέτοιου είδους ενέργειες, επίσης, ακούγονται τα κλισέ περί αγώνων με κοινωνική ευθύνη απο τον οποίο 'όλοι οι Έλληνες θα επωφεληθούν'. Και δεν είναι οι μόνοι. Όλες οι καταλήψεις δρόμων γίνονται απο διάφορες ομάδες που σκοπό έχουν την καλυτέρευση της ζωής μας. Το ίδιο αγορεύουν οδηγοί ταξί, φορτηγών, απολυμένοι της Σκατέξ, μαθητές και φοιτητές κ.ο.κ.

Απο την άλλη έχουμε το γνωστό ελληνικό κράτος. Το λάφυρο των εκάστοτε κομμάτων που κυβερνούν και που γεμίζει κομματικούς στρατιώτες και λοχαγούς που 'ρυθμίζουν' (χιούμορ) τρόπω τινά τη ζωή αυτών που υπηρετούν, του λαού. Βεβαίως βεβαίως όλοι αυτοί οι λοχαγοί και οι παρατρεχάμενοι ελάχιστες φορές βρίσκονται μπροστά απο την κοινωνία. Τρέχουν καταϊδρωμένοι να πασαλείψουν όλα τα κακώς κείμενα με τα αποφάγια πολιτικών λύσεων άλλων κοινωνιών της Ευρώπης που διαστρεβλώνουν τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ για να χωρέσουν στο ελληνικό παράλογο. Άλλες φορές αποζητούν την καταστολή τέτοιων κινητοποιήσεων, όχι γιατί το κοινό συμφέρον μπαίνει μπροστά αλλά γιατί ο κυβερνητικός καθρέφτης λειτουργεί εγωιστικά ως είδωλο και εικόνα στους υποστηρικτές των, κάτι σαν οπαδική ποδοσφαιρική μπαρούφα. Ποιός δε θυμάται τα σκασμένα λάστιχα των αγροτών το 96, το ξύλο σε συνταξιούχους αργότερα, τα δακρυγόνα στους οικοδόμους;

Και ερχόμαστε στο σήμερα. Οι αγρότες κάθε φορά αποζητούν τα αυτονόητα. Ως ειδική κοινωνική ομάδα με σημαντικότατες ευθύνες στην παραγωγική διαδικασία της οικονομίας και ως ιδιάζουσα ως προς το επάγγελμα που ακολουθούν, οι αγρότες ζητούν χρήματα. Καλώς κάνουν. Η Ευρώπη απο τη στιγμή που μπήκε στη ζωή μας τους έδωσε ένα σημαντικότατο μέρος των εισοδημάτων τους. Κάποια απο αυτά επενδύθηκαν σωστά. Κάποια άλλα έγιναν διαμερίσματα στη Λάρισα και τα Τρίκαλα, BMW στη Βέροια και το Αγρίνιο και πανσιόν στη Ζαχάρω και την Καλαμάτα. Πολλά επίσης φαγώθηκαν απο τους τοπικούς κομματάρχες απο τους έρμους συνεταιρισμούς που υποτίθεται οτι προσπάθησαν να μειώσουν το κόστος και την ποικιλία στα μέσα παραγωγής. Θα ήταν αδύνατον άλλωστε άνθρωποι που διαχειρίζονται τέτοια ποσά να μην έχουν αλωθεί απο το κομματικό σύστημα. Οι ελάχιστοι που πέτυχαν συνήθως γίνονται αντικείμενο θαυμασμού απο τα ΜΜΕ αντί να αποτελούν αυτονόητη πραγματικότητα.

Εν κατακλείδι έχουμε αγρότες που έμαθαν οτι κλείνοντας τον δρόμο θα πάρουν χρήματα. Και ως έμαθαν έτσι πράττουν αφού το κωλοκράτος δεν μπορεί για μια φορά να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της μοναδικής παραγωγικής κοινωνικής ομάδας. Ως έμαθαν θα λάβουν και το εξτραδάκι τους γιατί το τρακτέρ στην εθνική οδό προκαλεί μεγαλύτερο φόβο απο τον φουκαρά των 700 ευρώ ή τον συνταξιούχο των 500 ευρώ που και αυτοί θα ήθελαν το έξτρα τους. Δεν αρκεί να είσαι μια απλή κοινωνική ομάδα αλλά να είσαι μια κομματοποιημένη κοινωνική ομάδα.

Όλες οι κοινωνικές ομάδες έχουν ανάγκες. Κάποιες έχουν πιο δίκαιες ανάγκες. Στην τελική, οι αγρότες και οι φορτηγατζήδες να επιζούν, όλοι άλλοι να πάνε να πνιγούν.

ΥΓ. Το φοβερότερο όλων είναι τα διαφορετικά μπλοκ των αγροτών. Τα πράσινα, τα γαλάζια και τα κόκκινα... Φοβερό πλην καθημερινό...

Μαλάκας, αυτός ο γνωστός

Ξανά και ξανά θα το βλέπουμε εις τον αιώνα τον άπαντα: τους γνωστούς μαλάκες που πάνε στο γήπεδο για να παίξουν ξύλο. Για να βροντοφωνάξουν πόσο κοπρόσκυλα είναι, πόσο πανηλίθια ζώα είναι αυτοί, οι κατά τα λοιπά απόγονοι του Σωκράτη και του Παρμενίδη.

Έπαιξαν ξύλο οι οπαδοί του Άρη με αυτούς του ΠΑΣ στα Γιάννενα γιατί, λέει, κάποιοι λακαμάδες προσπάθησαν να βουτήξουν ένα πανό των πρώτων. Και οι πρώτοι, άντρες με μεγάλες μπάλες μπούκαραν στο γήπεδο, πλάκωσαν πέντε-έξι παλικαράδες με επίσης μεγάλες μπάλες και η πορεία αυτής της ιστορίας κατέληξε ως συνήθως σε γενικευμένο κλωτσομπουνίδι.

Στην Καβάλα, κάποιοι άλλοι μαλάκες έπαιξαν ξύλο με τα ΜΑΤ μέσα στην πόλη. Μετά έπαιξαν ξύλο με τους οπαδούς της Καβάλας. Στα πλάνα της τηλεόρασης μάλιστα, ένας αρχιψωλαράς κοπανάει έναν μεγαλοπάπαρο με φωτοβολίδα. Τα καθίσματα που φεύγουν εκατέρωθεν είναι πταίσμα ασφαλώς.

Κλασική περίπτωση του αιώνιου, ανεπανάληπτου μαλάκα οπαδού που θεωρεί το κασκόλ προέκταση του πέους του και τη νίκη της ομάδας επιβολή στα άλλα αρσενικά, λες και θα γαμήσουν νωρίτερα κάποιο (άτυχο) θηλυκό. Ένας θεός ξέρει τι σκατά κουβαλάνε όλοι αυτοί στη γκλάβα τους. Να πείς οτι το προϊόν που χρηματοδοτούν είναι υψηλής ποιότητας να δεχθείς κάνα δυο σφαλιάρες,μόνο και μόνο γιατί σε μια κοινωνία σε σήψη, οι μαζικές εκδηλώσεις μπορεί και να ξεφύγουν ως ένδειξη αντίδρασης. Αλλά η μαζική χαζομάρα που επικρατεί για την κωλόμπαλα και τα εκατομμύρια που κερδίζουν κάποιοι μάγκες τη στιγμή που στην Αϊτή πεθαίνουν σαν τα σκυλιά χωρίς ένα ευρώ στην τσέπη τους είναι άνευ προηγουμένου.

Καληνύχτα μαλάκα, η ζωή έχει πλάκα (sic).

Είναι ζήτημα ιθαγενών

Διαβάζω στην Καθημερινή της Κυριακής οτι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην ΕΕ που δεν έχει θεσμοθετήσει ακόμα πολιτική παροχής ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες δεύτερης γενιάς. Αυτοί δηλαδή που έχουν γεννηθεί εδώ απο αλλοδαπούς γονείς και που σίγουρα το μεγαλύτερο ποσοστό τους ΔΕΝ έχουν τα απαραίτητα έγγραφα πολιτογράφησης απο τις κράτη καταγωγής των γονέων τους δεν υπάρχουν! Για κανέναν,ούτε για το ελληνικό κράτος ούτε και για το κράτος απο το οποίο οι γονείς προήλθαν.

Τραγικό! Πρίν δύο περίπου χρόνια παρακολούθησα ενα θεατρικό έργο, το 'Εδώ' του Νανούρη, απο έναν θίασο ερασιτεχνών κάπου στο Γκάζι. Το σκηνικό πάναπλο, χωρίς φρου φρου. Ένα μικρό φωτιστικό κανόνι που γέμιζε φως την αίθουσα με τις 30 καρέκλες και τους αντίστοιχους θεατές ήταν όλο κι όλο. Πραγματευόταν τις προσωπικές ιστορίες παιδιών μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Όλες οι ιστορίες είχαν κοινή αφετηρία και κοινή κατάληξη: την ανυπαρξία των ανθρώπων αυτών για τον οικουμενικό κόσμο. Το μόνο που έχουν είναι ένα απλό χαρτί που τους διατυμπανίζει οτι απλά υπάρχουν. Δεν μπορούν ούτε καν να αποκτήσουν ένα πιστοποιητικό γέννησης! Τόσο απλό όσο και το σκηνικό...

Είναι άμεση ανάγκη η πολιτεία επιτέλους να θεσμοθετήσει για αυτούς τους ανθρώπους. Ευτυχώς, στα όσα στραβά παρουσιάζει η κυβέρνηση Παπανδρέου,το συγκεκριμένο ζήτημα είναι ψηλά στη λίστα τόσο της πολιτικής όσο και της κοινωνίας. Και αν η πρώτη είναι ανέτοιμη ή στρουθοκαμηλίζει, η κοινωνία αναγνωρίζει οτι πρέπει επιτέλους τα παιδιά αυτά να λάβουν πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Είναι τόσο μεγάλη η αποδοχή της συγκεκριμένης ρύθμισης που ακόμα και το πιο 'συντηρητικό' κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, η Εκκλησία, απαιτεί και αυτή με τη σειρά της την άμεση απόδοση ιθαγένειας στους συνανθρώπους μας, όπως τονίζει με άρθρο του στην ίδια εφημερίδα ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος.

Αρκεί βέβαια να μην επικρατήσει η κλασική ελληνική λογική της ψηφοθηρίας. Τα κριτήρια να είναι σοβαρά και να αφορούν κυρίως την άμεση σχέση της ιθαγένειας με την ελληνική παιδεία και την παρουσία των ανθρώπων αυτών στην ελληνική κοινωνία. Ούτως ή αλλιώς τα παιδιά των μεταναστών  είναι κοινωνοί της -όποιας- ελληνικής παιδείας.

Το αρνητικό της όλης υπόθεσης είναι βέβαια η πολιτική αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης. Όσο και αν φαίνεται αποκρουστικό, οι αριθμοί των κολασμένων της γης είναι τεράστιοι και είναι ακόμη πιο σίγουρο οτι η μαζική μεταφορά τους στην Ελλάδα περισσότερα προβλήματα θα δημιουργήσει παρά θα λύσει αυτά των μεταναστών. Αρκεί να θέσουμε τα όρια και τις προϋποθέσεις για καλύτερη φύλαξη των συνόρων αλλά και παγκόσμιες πολιτικές ενάντια στους λόγους που ωθούν ανθρώπους στη μετανάστευση: τον ιμπεριαλισμό, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό.

Όσο για το δημοψήφισμα που ζητούν διάφοροι πολιτικοί φορείς καλό θα ήταν να σκεφτούν μήπως και το επιτύχουν. Γιατί τότε θα βρεθούν απέναντι στην πλειοψηφία που θέλει λύσεις και όχι ξενοφοβικά σύνδρομα..

Ο ταλαντούχος κύριος Καλλικράτης

Για όσους τους θύμιζε κάτι το όνομα 'Καλλικράτης' αρκεί να ανατρέξουν στην ιστορία κατασκευής της Ακρόπολης των Αθηνών. Υπό την επίβλεψη του Φειδία, ο Καλλικράτης μαζί με τον Ικτίνο σχεδίασαν το σύμπλεγμα του πιο δημοφιλούς μνημείου του ελλαδικού κράτους. Ως Έλληνες βέβαια, για τα φασιστοειδή που αγαπούν την έννοια του DNA, οι τρείς άνωθεν κύριοι εκτέλεσαν το πάθος των Αθηναίων στη μορφή της Ακρόπολης με κλεμμένα χρήματα από το ταμείο της Δήλου- εντάξει,ο Περικλής και ο περίγυρός του τα βούτηξαν. Και σαν να μην έφτανε αυτό τους κατηγόρησαν (και τον Περικλή) για κλοπή στο ζύγι! Μέχρι και το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς που στόλισαν με αυτό τον Παρθενώνα μάλλον άλλο βάρος είχε και άλλο -μεγαλύτερο- παρουσίαζαν. Κλέφτες και αυτοί! Ναι, ναι, το έχουμε στο DNA μας εδώ και 4.000 χρόνια.

Είναι γνωστό της πάσει οτι στην κορυφή της διαφθοράς στην Ελλάδα βρίσκονται οι υπηρεσίες των Δήμων και των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων συνεπικουρούμενες απο την Πολεοδομία,φυσικά. Οι αναφορές των εκθέσεων περί χρηματισμών και κακοδιαχείρισης των χρημάτων των Δήμων είναι πάμπολλες. Ειδικά αυτές που αφορούν διορισμούς σε επιχειρήσεις των ΟΤΑ που φτάνουν αισίως τις 6000 σε χίλιους τόσους δήμους με στρατιές συμβασιούχων και σταζιέρς σε αυτές. Πρόσφατα μάλιστα όλοι μάθαμε για την άγρια δολοφονία δημάρχου της Βόρειας Ελλάδας απο λογιστές του Δήμου του με προφανή αιτία ατασθαλίες οικονομικής φύσεως.

Τόσο η νέα κυβέρνηση όσο και η προηγούμενη είχαν θέσει ως στόχο την αναμόρφωση λοιπόν των Καποδιστριακών Δήμων με ένα νέο σύστημα, πιο συγκεντρωτικό και οικονομικά ασφαλές. Το σύστημα απο Καποδίστριας 2 μετονομάστηκε σε Καλλικράτης. Το σχέδιο Καλλικράτης αφορά επίσης και στην δημιουργία Περιφερειών στη θέση των Νομαρχιών οι οποίες και  μετονομάζονται σε Διαμερίσματα και όπως προαναφέρθηκε την κατά 1/3 μείωση των Δήμων με συγχωνεύσεις. Η ΚΕΔΚΕ, το όργανο των Δήμων στην Ελλάδα υπολογίζει οτι η προίκα αυτής της διαδικασίας ανέρχεται σε 4 δις ευρώ που συν τις άλλοις υπενθυμίζει τη θετική της στάση απέναντι στο σχέδιο τούτο. 

Ως εδώ όλα καλώς. Ο Καλλικράτης μειώνει τις 'καρέκλες' αφού οι αιρετές Περιφέρειες θα γίνουν 13 και οι Δήμοι 370 περίπου. Τα 4 δίς που απαιτεί το σχέδιο,αν βρεθούν που αμφιβάλω, είναι ΠΟΛΛΑ λεφτά. Αν συνυπολογίσουμε και το πληθυσμιακό μέγεθος των νέων περιφερειών και δήμων είναι πασιφανές οτι οι νέοι Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι, ως τοπικοί κυβερνήτες εκλεγμένοι απο ευρύτερα πληθυσμιακά στρώματα, θα έχουν πολύ μεγαλύτερη εκλογική δύναμη -άρα και κοινωνική- παίζοντας το ρόλο του βουλευτή. Εφόσον περάσει και το γερμανικό μοντέλο εκλογής των αντιπροσώπων στο ελληνικό Κοινοβούλιο, οι νέοι τοπικοί παράγοντες αντί να καταπολεμήσουν τη διαφθορά θα αποκτήσουν και τη δύναμη να την επιβάλουν ελλείψει 'βουλευτών' με τη μαυρογιαλουρική έννοια. Πλέον ο 'φουκαράς' που θα θέλει να βολευτεί θα απευθύνεται στον δήμαρχο ή τον περιφερειάρχη και αντί για 300 μαυρογιαλούρους θα αποκτήσουμε κοντά 1000, αντιδημάρχους, αντιπολιτευόμενους και συμβούλους επίσης.

Αν ο μακαρίτης Καλλικράτης ενέπλεξε το όνομά του σε ένα απο τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της αρχαίας ημών ιστορίας, ο διοικητικός Καλλικράτης πιθανότατα να τοποθετήσει την ταφόπλακα στο πολιτικό μας σύστημα. Οι 'γερμανικοί' βουλευτές θα απολέσουν τη ρουσφετολογική του ιδιότητα χάνοντας την άμεση εκλογή τους απο τον λαό: καλώς ως προς το πρώτο σκέλος,κακώς σε ότι αφορά στο δεύτερο. Θα αντικατασταθούν δε απο τοπικούς δημάρχους και περιφερειάρχες που, μακριά απο το κέντρο, θα μπορούν πιο εύκολα να 'κουκουλώσουν' υποθέσεις και να προωθήσουν 'άλλες' με την ανοχή της τοπικής κοινωνίας που ευκολότερα γαλουχείται απο τα πληρωμένα τοπικά δημοσιογραφικά κέντρα.

Καλή μας χώνεψη...

 

Και 100 πράσσειν άλογα

Αυτά τα καραγκιοζιλίκια της πανήγυρης των 100 ημερών να μην είχαμε...

Κάθε φορά που ακούω τον πρωθυπουργό ένας μικρός πανικός καταλαμβάνει τον υποφαινόμενο. Όπως και οι προηγούμενοι Παπανδρέου απο μέλι πολύ και απο τηγανίτα τίποτα. Και αν οι προγενέστεροί του την ελληνική την κατείχαν καλά, ο συγκεκριμένος με αναστατώνει με την ασυνταξία του. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ να τον ακούω, δεν μπορώ, ξεχνάω την ανατροφή μου (sic) και τα κουτσά που έμαθα στα σχολικά θρανία. Με κατηγορώ ευθέως πάντως που δεν άλλαξα σταθμό ο μαζόχας.

Σε καμία ερώτηση δεν απάντησε ευθέως ο πρωθυπουργός. Σε καμία απολύτως. Τι τον ρώτησαν για τους υπουργούς που μαλλιοτραβιούνται, τι τον ρώτησαν για τα έκτακτα μέτρα φορολογίας, η απάντηση ήταν πάντα αλλού. Η αποθέωση δε της ασημαντότητας της νεοελληνικής τάξης πραγμάτων που προσπαθεί να περάσει το 'ιατρικό τημ' του ΓΑΠ εμφανίζεται στη φράση 'λεφτά υπήρχαν'! Αλλά τώρα δεν υπάρχουν. Άραγε ο φοβερός Καλλικράτης-Καποδίστριας 2 πως θα εκτελεστεί όταν η ΚΕΔΚΕ υπολογίζει σε 4 δίς την προίκα για την εφαρμογή του; Πώς θα δοθούν αυξήσεις πάνω απο τον πληθωρισμό που έφτασε το 2,6% το Δεκέμβρη; Θα φορολογήσει εκ νέου; Ποιούς, εμάς τους μισθωτούς; Τινί τρόπω;

Έλεος κύριε πρωθυπουργέ. Απο κωλοτούμπα σε κωλοτούμπα... Κατ'αρχήν μάθετε ελληνικά, απλά και λίγα για να μη γελάμε στο δρόμο ενόσω οδηγούμε και πληρώσουμε γαμησιάτικα στον φαναρτζή. Κατά δεύτερον διοικήστε επιτέλους. Κατά τρίτον αφήστε τις αλήθειες και τα ψέμματα και προχωρήστε σε πράξεις για να κρίνουμε ΕΜΕΙΣ.

This is Vrouves.

ΥΓ. Δεν άκουσα το τέλος της Συνέντευξης. Εύχομαι να μίλησε για τους κολασμένους της Αϊτής και την προσφορά της Ελληνικής Δημοκρατίας σε αυτούς σε τρόφιμα και ιατροφαρμακευτικό υλικό. Εκτός και αν ενδιαφέρεται μόνο για τα μαρούλια Δανίας. Να του θυμίσω οτι η Αϊτή ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος το 1822...

100 πράσινες μέρες

Σχεδόν η μισή Ελλάδα βοήθησε τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Παπανδρέου να γίνει πρωθυπουργός την 6η Οκτώβρη του 2009. Αποκλειστική σχεδόν προϋπόθεση αυτού του μισού πληθυσμού ήταν η πτώση της κακής κυβέρνησης Καραμανλή που μέσα σε 5 χρόνια και μισό κατάφερε να 'προδώσει' την υπόλοιπη  Ελλάδα. Μέσα απο τις στρατιές των δικών τους παιδιών, σε οικογενειακή συσκευασία stage, ο τέως πρωθυπουργός όντως βοήθησε κάποιους απο αυτούς που με τη σειρά τους τον βοήθησαν να αλώσει την εξουσία, αλλά για άλλη μια φορά ένα μεγάλο κομμάτι των ιθαγενών παρέμεινε μακρυά απο μια καλύτερη ζωή που ευαγγελίζονταν οι 'παρθένοι' της ΝΔ.

Έτσι λοιπόν ο κατά τα λοιπά ακαταλληλότερος- βάσει των σφυγμών των καναλιών μαζικής αποβλάκωσης και προπαγάνδας- Γιώργος ο 3ος κατάφερε να κάνει πραγματικότητα το όνειρο της μαμάς Μαργαρίτας και των άσπονδων φίλων του εντός κινήματος να αναλάβει εκ νέου μαζί τους τη διακυβέρνηση της χώρας. Ήταν τόσο μεγάλη η οργή των ιθαγενών που του έδωσαν μια νίκη 10 σχεδόν μονάδων δείχνοντάς του οτι τον πιστεύουν τόσο πολύ όσο δεν πίστευαν τον κακό Καραμανλή που αποσκάτωσε τα σκατά που επέπλεαν στα του οίκου μας. Σχεδόν σα σουρεάλ πραγματικότητα ο Κουρασμένος ο Β' είχε βαλθεί να αποδείξει οτι είμαστε χαμένοι απο χέρι και θα πρέπει η λιτότις και η καταστροφή στα οικονομικά του κράτους να αντιμετωπιστεί με βούρδουλα... Δεν τον πίστεψαν και πολλοί. Έτσι, απο Ψωροκώσταινα γίναμε Ψωρογιώργαινα.

Αποτέλεσμα: το παραμυθάκι της νέας νέας νέας νέας παλαιάς διακυβέρνησης του όλου ΠΑΣΟΚ πέρασε σα σίφουνας να ισοπεδώσει το έτερο παραμυθάκι της νέας νέας νέας νέας νέας παλαιάς διακυβέρνησης  της ΝΔ. 'Λεφτά υπάρχουν αρκεί να τα διεκδικήσουμε' αναφωνούσε επί σχεδόν ένα εξάμηνο ο νέος πρωθυπουργός. Ήταν ντροπή που τα νοσοκομεία δεν έχουν προσωπικό, έλεγε. 'Που πήγαν τα λεφτά;' μονολογούσε, συσκεπτόμενος με τον εαυτό του τάχα μου χαμηλοφώνως για να τον ακούσει ο κοινός ελληνικός νους που ξέρει- βέβαια, ουουουου- οτι λεφτά υπάρχουν και τα φάγανε, τα χάσανε, τα έφαγε ο σκύλος.

Η σκληρή πραγματικότητα της 7ης Οκτωβρίου ήταν η ίδια με αυτήν της 6ης, της 5ης και λοιπών ημερών του Οκτώβρη, του Σεπτέμβρη και πάει λέγοντας. Πρώτη κίνηση η αποπομπή του επιθέτου 'εθνικός' ή 'εθνική' απο τα υπουργεία, η δημιουργία υπουργείου Περιβάλλοντος (ακόμα αναρωτιέμαι γιατί δεν έχουμε Υπουργείο Αθλητισμού αφού ταπαιρνοκρανιαζόμαστε με το τόπι ή Υπουργείο Σελέμπριτι αφού αναλωνόμαστε σε τέτοια σοβαρά θέματα που θίγουν το σύγχρονο τρόπο ζωής μας- οϊμέ) και το στιβαρό περπάτημα του υπουργικού συμβουλίου απο το προεδρικό μέγαρο στη Βουλή. Κι ύστερα κι ύστερα είχαμε ταξίδια ανα την υφήλιο του νέου πρωθυπουργού για να λυθούν τα θέματα της ανθρωπότητας, παράδειγμα της δανέζικης εσάνς του Παπανδρέου-ΤΡΙΧΕΣ- , την κωλοτούμπα με τα ληστρικά τέλη κυκλοφορίας χωρίς την απόσυρση (πιτόγυρο χωρίς τζατζίκι ένα πράμα) και ασφαλώς τα ΝΕΑ μέτρα. Παλιότερα είχαμε νέα μέτρα, αργότερα Νέα μέτρα, μετά ΝΕα μέτρα, ύστερα νΕα μέτρα, άλλοτε νέΑ μέτρα.

Είδαν κι απόειδαν οι καψεροί υπουργάρες και ο πρωθυπουργούς και αντιλήφθηκαν οτι λεφτά δεν υπάρχουν. Σήμερα,ο υπουργός Εργασίας Λοβέρδος έπιασε τον λαϊκό παλμό τονίζοντας κατά λέξη οτι στα ταμεία δεν υπάρχει σάλιο. Γενικώς δεν υπάρχει σάλιο. Με τόσους μπάφους που ρούφηξαν οι μεν και οι δε κατά την τελευταία 35ετία σιγά μην υπήρχε έστω και η παραμικρή δεκάρα να αγοράσουν ένα γλυκό να ξενερώσουν μπας και αποκτήσουν σάλιο ξανά. Πόσο θα κοστίσει το γλυκό της ξενέρας; Έρχονται νέοι φόροι που και πάλι θα πληρώσουν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι. Πάνω τα ποτά και τα τσιγάρα που μαστούρωναν τους λαουτζίκους για να αποφύγουν την πραγματικότητα. Επανέρχονται οι φόροι για τις γονικές παροχές,αυξάνουν τα διόδια που κατά 80% είναι φόροι υπέρ του κράτους, αυξάνουν τα όρια ηλικίας, μειώνονται οι συντάξεις και αναμένουμε νέες αυξήσεις στα καύσιμα και στον ΦΠΑ. Ταυτόχρονα άρχισαν οι προσλήψεις απο το παράθυρο (βλέπε υπουργείο Πολιτισμού)...

Τάδε έφη Παπανδρέου και 100 πρώτες μέρες. Ως πολίτης αυτής της έρμης πολιτείας, ειλικρινά εύχομαι να πράξει τα δεόντα στις υπόλοιπες μέρες της κυβέρνησής του για το καλό μου και το καλό όλων μας. Αλλά φως στο τούνελ δε φαίνεται. Αυτή η διακυβέρνηση είναι το ίδιο ανεπαρκής με τις προηγούμενες. Ποτέ μα ποτέ οι κύριοι δεν είδαν ως Υπηρεσία, ύψιστη και ακέραιη, τη φροντίδα του κράτους και εν προκειμένω των πολιτών της παρά μόνο ως ευκαιρία να αποδείξουν οτι η φτώχεια στο μυαλό τους είναι μικρότερη απο τη φτώχεια των άλλων.

Έρχονται νέες πράσινες μέρες σύντροφοι και συνάδελφοι. Πότε θα έρθουν οι μέρες που θα περπατούμε ανάμεσα στα συντρίμμια ως άλλες Ελληνίδες Μεσολογγίτισες του Delacroix αναρωτιέμαι...

Edika ο κωμικός

Πολλοί τον θεωρούν άρρωστο. Άλλοι τον θεωρούν εκκεντρικό. Η προσωπική αλήθεια μου είναι οτι είναι πάνω απ'όλα ένας καταπληκτικός σκιτσογράφος με αστείρευτο ταλέντο. Με δόσεις σεξισμού που μάλλον είναι η άμυνά του σε οτιδήποτε υπερβαίνει το φεμινισμό, πάντα επίκαιρος και ξεκαρδιστικός.

Γαλλοαιγύπτιος ονόματι Έντουαρντ Καραλί, μετέφερε το σκίτσο του στη Γαλλία αρκετά νωρίς ενώ ήταν σχεδόν 30 ετών σκιτσάροντας στο καταπληκτικό περιοδικό Fluid Glacial μαζί με τον Μενσουέλ αλλά και στα Psikopat και Pilote.

Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε απο το περιοδικό Βαβέλ. Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν αρκετοί τόμοι του με απίστευτες μικρές ιστορίες που όσες φορές και αν έχω χαζέψει μου ζωγραφίζουν ένα απέραντο χαμόγελο και συνάμα γέλιο μέχρις αερίων!

Μπορείτε να βρείτε τα έργα του στα γνωστά μαγαζιά κόμικ της Αθήνας αλλά και στις εκθέσεις κόμικ. Το πιο τυχαίο μέρος που βρήκα ποτέ τόμο του ήταν σε... πανηγύρι!

Θεοφάνια

Παναγιά μου Παρθένα, Αλλάχ ακμπάρ, παντοδύναμε Βούδα και λοιπές δυνάμεις ευχαριστώ τα μάλα!

Είδαμε το φώς το αλήθινό, έστω και μέσα απο βιτρό γάβρικο (εδώ που τα λέμε, μάπα το καρπούζι αλλά στους τυφλούς επικρατεί ο μονόφθαλμος).

Ολυμπιακός - ΑΕΚ 1-2 έπειτα απο 15 χρόνια στο Καραϊσκάκη...

ΥΓ. Δεν το φχαριστήθηκα gamoto. Το έταιρον ήμισυ είναι γαβρίνα και ψυχοπλακώθηκε. Καλή καρδιά κορτσάρα μου.

Ξαναχτύπησε...

... ο επίτιμος. Χρονιάρες μέρες που λέει και η μάνα μου.

Η πραγματικότητα είναι μία: όταν το σύστημα κλυδωνίζεται, οι γκουρού του συστήματος άγονται και φέρονται εντός του του πολιτικού δυϊσμού που προσφέρει το σύστημα. Είτε το σύστημα βρίσκεται στην Ελλάδα είτε στη Γαλλία.

Ελάλησε λοιπόν ο Μητσοτάκης και πρότεινε τους λοιπούς γκουρού. Γιώργο για πρωθυπουργάρα, Σημίτη για αντι-Πάγκαλο, Αλέκο Παπαδόπουλο για υπουργό Οικονομικών και Παπακωνσταντίνου για Οικονομίας. Ασφαλώς με τη συμμετοχή της ΝΔ σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας που θα αντιμετωπίσει το οικονομικό μας πρόβλημα. Αναρωτιέμαι, όλοι δαύτοι δεν είναι η ακολουθία που έφερε τη χώρα σε αυτό το αδιέξοδο; Ή μήπως ο ΓΑΠ δεν είναι το 'παιδί που δεν μπορεί να κυβερνήσει'; Πως συνοψίζει ο επίτιμος την ανάγκη για μια τέτοια συγκυβέρνηση όταν η ίδια παρέα μαζί με τη δική του μας προσφέρουν τέτοια σκατοσύνη τα τελευταία 36 μεταπολιτευτικά χρόνια;

Πίσω όμως έχει η αχλάδα την ουρά. Η άρνηση τόσο των μεν όσο και των δε για μια τέτοια κοινή προσπάθεια είναι ο δρόμος για την επικυριαρχία της οικογένειάς του στο σύστημα. Προκαλεί με λίγα λόγια την ομάδα εκείνη που δυνητικά θα μπορούσε εν αρχή να αποτελέσει τη γέφυρα ανάμεσα στα κόμματα της διαρχίας που σε λίγο καιρό δε θα μπορούν να κυβερνήσουν αυτοδύναμα. Τον 'Τρίτο Πόλο' που με ηγέτη την κόρη του θα αναλάβει να συμψηφίσει τις κοινές ιδέες ΠΑΣΟΚ-ΝΔ σε ένα κόμμα συνεργασίας. Κάτι σαν την Δράση του Μάνου. Μόνο που εδώ το όνομα 'Μητσοτάκης' είναι βαρύ...

Ανέκαθεν, όταν τα συστήματα βρίσκονταν προ της κατάρρευσης, άσπονδοι εχθροί προχωρούσαν σε συνεννοήσεις για να αποφύγουν την απώλεια της κουτάλας. Τελευταία φορά κάτι τέτοιο δρομολογήθηκε απο τον θείο Καραμανλή και τον γέρο Παπανδρέου. Ήταν τότε που δημιουργήθηκε η Ένωση Κέντρου με τις ευλογίες του βασιλέως για να ανακοπεί η επέλαση της ΕΔΑ. Και πέτυχε. Σήμερα οι εθνοσωτήρες φοβούνται την επέλαση της ασημαντότητας. Την εμφάνιση νέων Δεκεμβριανών που θα ενισχύσουν της αντίδραση των πολιτών στη σαπίλα που έχει φτάσει πια στο ήδη ακρωτηριασμένο άκρο του διπολισμού. Η διαφορά με τη δεκαετία του '50 είναι οτι δεν υπάρχει εχθρός με τη μορφή κόμματος αλλά με τη μορφή οργής που δεν χαλιναγωγείται ούτε απο κομματικούς μηχανισμούς ούτε απο το παρακράτος.

Αυτή η μορφή είναι που τρομάζει τον επίτιμο. Και ως γκουρού το είδε νωρίτερα απο τους υπόλοιπους. Ίσως να είδε και τη μορφή του στο πρόσωπο ενός λαοπρόβλητου επιχειρηματία. Του δικού μας Μπερλουσκόνι...

Είδωμεν...