Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Δούλευε μαλάκα



Το παπαγαλίζειν τόσα χρόνια απο την πρώην κυβέρνηση έπιασε τόπο.

Βγήκε ο πρωθυπουργός Θαθανδρέου εχτές ωσάν Άμλετ να ανακοινώσει τα μέτρα της κυβέρνησής του. Ανάμεσα στα άλλα 'σοβαρά' ανέφερε και την αύξηση των ορίων ηλικίας απο τα 65 στα 67 χρόνια. Με 'δραματικό τρόπο περιέγραψε την 'εθνική' ανάγκη για τομές -άλλος ένα εθνικός χειρουργός- και ζήτησε τη βοήθεια του κοινού.

Εκ μέρους του κοινού του προτάσσω το αθάνατο ελληνικό πενταδάκτυλο ΩΡΣΕ. Δε με ενδιαφέρει αν η βενζίνη θα πάει δέκα λεπτά πάνω. Με ενδιαφέρει που μου ζητά να ξαναπληρώσω και να δουλέψω παραπάνω. Πολιτικοί και απο τα δύο κόμματα στα ραδιοφωνικά ντου του πρωινού τόλμησαν να δηλώσουν οτι η παραμονή στην εργασία προσφέρει επιπλέον χρόνια ζωής κατά τους ψυχολόγους. Χρόνια ζωής ρε εθνόδειλοι θα μου προσφέρει η ποιότητα ζωής που θα πρέπει να μου παρέχετε. Οι μεγαλύτεροι μισθοί, οι καλύτεροι δρόμοι, το καλύτερο περιβάλλον, οι λιγότερες ώρες εργασίας, η παιδεία.

Δεν το σκέφτηκε αυτό ο Θαθανδρέου. Αντιθέτως νομίζει οτι με δύο χρόνια παραπάνω εργασία θα σώσουμε το ασφαλιστικό τη στιγμή που επιστημονικές ομάδες θεωρούν οτι αυτά τα δύο χρόνια θα προσφέρουν κάποιους μήνες ζωή στο σύστημα πριν την κατάρρευσή του. Κατά τα λοιπά έχουμε τις υψηλότερες κρατήσεις στην ΟΝΕ και σχεδόν τις χειρότερες παροχές. Η γραφειοκρατία είναι δαιδαλώδης και οι υπερτιμολογήσεις ομηρικές. Οι ράμπο της υγείας υπάρχουν για να πραγματοποιούν εκθέσεις 150 σελίδων και οι προϊστάμενοι υπουργοί για να παπαρολογούν... 

Ναι, καταλαβαίνω. Η λύση δεν είναι η αντιμετώπιση των σκανδάλων της υγείας. Είναι τα δύο έξτρα χρόνια εργασίας. Και ας κοστίζει μια βίδα 130 ευρώ αντί για 30 μέσω ΦΕΚ ασφαλώς...

Ηλίθιοι.


Δεν υπάρχουν σχόλια:


'Ερχόμαστε απο μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.'