Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Έλα μωρέ, στο Βύρωνα έγινε...





Πότε ξανάγινε να δεις...


Α, πέρσι.

Ναι, τότε που μπούκαραν κάτι κακοί στο κατάστημα Γερμανός στον Βύρωνα για ληστεία και ο μπάτσος-κομμάντο έβγαλε το κουμπούρι του. Αν θυμάστε σκοτώθηκε απο τα πυρά μια κοπελίτσα,έγκυος μάλιστα,ήταν δεν ήταν στα 30...

Πάλι στον Βύρωνα χθές κάτι κακούληδες που ήταν γνωστά μπουμπούκια έβγαλαν καλάσνικοφ, πιστόλια και χειροβομβίδες και απάντησαν στην ενέδρα των μπάτσων σε ένα κλασικό ελληνικό αστικό τοπίο. Σκοτώθηκε απο τα διασταυρούμενα πυρά ένας 25χρονος πατέρας μωρού παιδιού.

Αλήθεια, οι μπάτσοι που έστησαν την επιχείρηση φρόντισαν να απομακρυνθούν οι πολίτες; 

Αν δεν πρόλαβαν να το κάνουν, απάντησαν στα πυρά των κακοποιών ή συνέχισαν στον σχεδιασμό τους όταν οι τύποι βγήκαν απο την πολυκατοικία;

Ποιός έδωσε εντολή να συνεχιστεί η επιχείρηση εφόσον δεν είχαν απομακρυνθεί οι πολίτες;

Φοβερός ερασιτεχνισμός. Άϊντε, πατ κιούτ να κάνουμε τη δουλειά μας, να γίνουμε ράμπο και όποιον πάρει ο χάρος. 

Είδες Χρυσοχοϊδη; Βγάλαμε τη σημαία απο τη στολή των μπάτσων και η ΕΛΑΣ έγινε Σκότλαντ Γιαρντ.


Τι δείχνεις εκεί υπουργέ μου; Α ο Θεός; Τι; Αααααα, ένας ήταν μωρέ...

Έλα μωρέ, Αλβανός ήταν.
Έλα μωρέ, γυναίκα ήταν.
Έλα μωρέ,τα μούτρα του Κύπριου φοιτητή έπεσαν με μανία πάνω στη γροθιά του ασφαλίτη στη Θεσσαλονίκη.
Έλα μωρέ,στην οδό Νιόβης ο Ματέι ήταν πιωμένος και τα έκανε γης μαδιάμ χωρίς λόγο.

Έλα μωρέ τώρα, σιγά...  

Δεν υπάρχουν σχόλια:


'Ερχόμαστε απο μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.'