Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

Αντι πορείας διαμαρτυρίας...


...διαμαρτυρία απο τον καναπέ. Για την δολοφονία του μικρού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, τον 'ήρωα' κατά λάθος,το λάβαρο μιας ξεφτισμένης αντίδρασης σε οτιδήποτε κρατικίστικο, ελιτίστικο και καπιταλιστικό.

Την προτιμώ. Την επιδιώκω αφού το λάβαρο αυτό ράφτηκε και κόπηκε στα μέτρα μιας πολιτικής ομάδας αντί να αποτελεί το άσβηστο κερί που θα έπρεπε να σημάνει την απαρχή της πτώσης της κρατικής τρομοκρατίας, της νοοτροπίας εκείνης που έχει γίνει πετσί των κρατικοδίαιτων υπαλλήλων, ένστολων και μη, του ετσιγουσταρισμού των 'αρχόντων' που εμείς οι ίδιοι χρηματοδοτούμε για να έχουμε οφέλη για ΟΛΟΥΣ.

Είμαστε λίγοι όμως. Πολλοί έγιναν οι τιμητές των απανταχού καιροσκόπων...

Δεν υπάρχουν σχόλια:


'Ερχόμαστε απο μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.'