Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Η Έκτη Δόση και άλλα δημώδη

Δε χρειάζεται να πει κανείς πολλά. 

Σήμερα θα εγκριθεί η 6η Δόση απο την οποία το 83% θα καταλήξει πίσω στους δανειστές μας. Το υπόλοιπο 17% προφανώς θα εγγυηθεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, είτε μέσω εγγυήσεων προς τις ελληνικές τράπεζες, είτε μέσω 'αλλαγών' στην οικονομία που θα δημιουργεί νέους πελάτες γι αυτό.

Και τι μένει;

Αυτός


Κι εμείς


Τίποτα παραπάνω.

Καλές μολότωφ.

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Ο Θανάσης Κλάρας σας κάνει κωλοδάκτυλα


Θυμάσαι;
'Ο Άρης Βελουχιώτης, αφού μια φορά πρόδωσε και αποκήρυξε το ΚΚΕ, γιατί λύγισε μπροστά στο Μανιαδάκη, ξαναζήτησε τον καιρό του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα να ξαναγοράσει με το αίμα του την προδοσία του εκείνη, που αναγνώρισε και καταδίκασε. Το ΚΚΕ του ‘δωσε τη δυνατότητα αυτή. Σήμερα όμως, σε μια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή, από δειλία και φόβο, παρά τις υποσχέσεις και τη συμφωνία που στα λόγια έδειξε, απειθαρχεί και πάλι, ξαναπροδίνει το ΚΚΕ με την τυχοδιωκτική και ύποπτη στάση του, που μόνο τον εχθρό ωφελεί. '
(«Ριζοσπάστης», 16/06/1945 – Απόφαση του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ)


Μετά απο 66 χρόνια, το ΚΚΕ αποφασίζει να αποκαταστήσει τον Άρη Βελουχιώτη μαζί με τον Ζαχαριάδη, τον καθιστό βούδα της 'επανάστασης'. 








Το κόμμα που πρόδωσε τη θέση του Άρη στους διώκτες του έρχεται να θυμηθεί τον Άρη. Το κόμμα που τον δολοφόνησε.


Ο Άρης ανήκει στον λαό. Ακούς ελληνάκο;



Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Το στημένο παιχνίδι



Πάμε απο την αρχή.

Έχουμε έναν οργανισμό ονόματι Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τι είναι το ΔΝΤ; Είναι μια κερδοσκοπική εταιρία λογιστών και οικονομολόγων που δημιουργήθηκε μετά τον Β ΠΠ με σκοπό να χρηματοδοτεί με δάνεια τα κράτη-μέλη του σε περιόδους ανάγκης. Ταυτόχρονα είναι και ένας ακριβοπληρωμένος τοποτηρητής οκονομικών πολιτικών φανερά δογματικών. Η λύσεις που προτείνει είναι πάντα λογιστικού χαρακτήρα μείωσης του κόστους χωρίς προφανή έφεση στην ανάπτυξη της οικονομίας. Χοντρά χοντρά, η σταθεροποίση της ύφεσης σε ελέγξιμο ποσοστό ειναι το διακύβευμα.

Ο πιο σημαντικός ρόλος όμως του ΔΝΤ είναι η εκπροσώπηση των δανειστών μιας χώρας. Βρίσκεται σε αυτήν με αποκλειστική ευθύνη την συνέχιση της αποπληρωμής του όποιου δημόσιου χρέους σε Τράπεζες, Οργανισμούς, Funds. Ενδιαφέρονται λοιπόν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τους πιστωτές του χρέους.  Είναι σαν τις Τράπεζες. Έρχεται η Χ να σου δανείσει για να αποπληρώσεις το χρέος σου στην Ψ ακόμα και αν γνωρίζει οτι δανείστηκες δόλια, με υψηλά επιτόκια, με κρυφές χρεώσεις. Και όλα αυτά για να μην πας φυλακή, για να συνεχίσεις αργότερα να δανείζεσαι, όχι για να σωθείς.

Πάμε λοιπόν στο προκείμενο. Αυτό που ο πρωθυπουργός με καμάρι ονομάζει 'το μεγαλύτερο δάνειο της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας',τα 110 δις του Μνημονίου 1, είναι αλήθεια. Ο λόγος που το λάβαμε βέβαια είναι ο προφανής. Το πήραμε για να ξεπληρώσουμε. Το επόμενο δάνειο των 89 δις, το Μνημόνιο 2 (που δεν έχει εγκριθεί ακόμα) είναι το δεύτερο μεγαλύτερο δάνειο στην παγκόσμια ιστορία (αν δεχτούμε οτι το αμέσως επόμενο είναι τα 30 δις της Βραζιλίας) και το πήραμε για να ξελπηρώσουμε τόσο το Μνημόνιο 1 όσο και ότι ξεμείνει-πολλά δηλαδή- απο τα προηγούμενα δάνεια. 

Δύο δάνεια μεγέθους 200 δις περίπου είναι το συνολικό ΑΕΠ της χώρας!

Το παιχνίδι λοιπόν είναι στημένο. Δανειζόμαστε για να συνεχίζουμε να μπορούμε να δανειστούμε. Ποιός ηλίθιος θα δάνειζε σε κάποιον ένα ποσό που είναι ίσο και μεγαλύτερο απο αυτό που παράγει;

Σε έναν κόσμο που ΟΛΑ τα κράτη έχουν δημόσιο χρέος δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Ναι. Μόνο και μόνο η παραπάνω πρόταση δείχνει πόσο καλά έχει στηθεί ο παγκόσμιος ολιγαρχικός καπιταλισμός, των Τραπεζών και των Θεσμικών Οικονομικών Παραγόντων. Η Ελλάδα είναι το ακραίο δείγμα κράτους που στο γρανάζι της παγκόσμιας οικονομίας πρέπει να σωθεί για να διασωθεί αυτό το στημένο σύστημα. 

Και όπως όλοι οι μηχανισμοί και τα συστήματα, υπάρχει πάντα Σχέδιο Β. Η υποτίμηση ώστε ο δανειστής να 'αγοράσει' φτηνά αυτό που πιθανώς να 'χάσει'. Πιστέψτε με, το Σχέδιο Β εφαρμόζεται, το Α είναι η επικάλυψη.

Και το στημένο συνεχίζεται.


Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Αξέχαστη Γεννιά



Πρέπει να είσαι Κοινωνιολόγος αγαπητέ κύριε Πολιτικέ για να καταλάβεις τι τελικά συμβαίνει σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή; Γιατί τέτοιο μίσος, τέτοια βία, τέτοια μαζικότητα στις εξεγέρσεις της Τυνησίας, της Λιβύης, της Αιγύπτου,της Συρίας, της Ελλάδας, της Ισπανίας και εσχάτως της Βρετανίας; Και για να προλάβω τους εξυπνακισμούς, όχι, δεν είναι ίδιες οι αφορμές και οι ανάγκες που έστειλαν στους δρόμους τους Άραβες με αυτές των Ευρωπαίων. Η αιτία όμως είναι μία: η διαφθορά της εξουσίας που διαφθείρει το μέλλον των λαών.

Ναι, η Μέση Ανατολή βασίστηκε σε σοσιαλιστικού υπερπατριωτικού τύπου καθεστώτα, ανελεύθερα και στρατοκρατικά. Στην Ευρώπη, η αστική Δημοκρατία, φαινομενικά ελεύθερη λόγου, βρίσκεται ένα βήμα μπροστά στα ανθρώπινα δικαιώματα. Και στις δύο περιπτώσεις όμως έχουμε πολιτικά ορθό, στον μεν Αραβικό κόσμο μέσω φανερά ανελεύθερων ελέγχων των ΜΜΕ και της φυλάκισης των αντιφρονούντων, στην Ευρώπη δε μέσω της παραπληροφόρησης της 'Κοινής Λογικής' των ΜΜΕ, των έντεχνων δηλαδή χαρακτηρισμών των γεγονότων. Στην Ευρώπη οι αντιφρονούντες δεν πάνε φυλακή, περιθωριοποιούνται, ζουν σε έναν άλλο κόσμο που χαρακτηρίζεται απο τους ίδιους κύκλους ως αντικοινωνικός...

Αυτές οι ομάδες πληθυσμών που δημιουργήθηκαν και στις δύο περιπτώσεις είναι νέοι άνθρωποι με αβέβαιο μέλλον, κάποιοι άνεργοι, κάποιοι ελλιπώς μορφωμένοι, κάποιοι πολύ μορφωμένοι που δεν αμείβονται ανάλογα, αντικομφορμιστές, αντικαπιταλιστές, αντιμπεριαλιστές. Το μέλλον τους -ένα σπίτι, δυο παιδιά, ένα αυτοκίνητο- κλονίζεται ακόμα και στη μορφή που το ίδιο το Σύστημα τους έκανε εύκολο να το πραγματοποιήσουν.


Γιατί βγαίνουμε στο δρόμο; Γιατί δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Το μέλλον; Δεν είναι δικό μας, είναι απατηλό όνειρο ΔΙΚΟ ΣΑΣ. Δεν θέλουμε το χρήμα ως αυτοσκοπό, θέλουμε μια ζωή που το χρήμα θα είναι μέσο, εργαλείο. Και η Δημοκρατία;

Δεν έχετε καταλάβει οτι δεν θέλουμε τέτοια δημοκρατία. Δε θέλουμε μια χαμένη δημοκρατική ζωή, μια νεκρή κοινωνία, θέλουμε μια ζωντανή λαϊκή γειτονιά, θέλουμε να συναποφασίζουμε. Το κράτος-μαμά είναι ο εχθρός μας, το Σύστημα ως δίκαιο μεταξύ αδίκων είναι ο στόχος μας, αποζητάμε την καταστροφή του γιατί απέτυχε στην ουσία του: στη δικαιοσύνη για όλους, δυνατούς και αδύνατους στη ζωή.

Οι πολιτικοί είναι οι εχθροί μας... Μαζέψτε τα φερέφωνά σας για την τελική αναμέτρηση, τόσο στους δρόμους όσο και στο Λόγο. Οι 'εξεγέρσεις', όσο και αν θέλετε να τις υποβαθμίσετε σε ληστρικές επιδρομές, είναι στην πόρτα σας...  

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Διαλέξαμε τη Βαρβαρότητα;



Οι ατάκες του μεγαλόσχημου ΓΑΠ έχουν μείνει πλέον στην ιστορία ως κενές αποτελέσματος: τίποτα απ'όσα δήλωσε με στόμφο δεν επιτεύχθηκαν. Λεφτά δεν υπάρχουν, δεν εκτελεί το πατριωτικό του καθήκον, είναι ο χειρότερος καρεκλοκένταυρος εξουσιαστής που γνώρισε η χώρα απο τη Μεταπολίτευση και μετά και κυρίως, προκάλεσε βαρβαρότητα με τις αποφάσεις της κυβέρνησής του. Εκτός και αν η πορεία του μέχρι τώρα είναι σοσιαλιστική. Μπα, μάλλον σοσιαληστρική, πάλι πληρώνει ο μεσαίος και ο μικρός μισθωτός παρά τα καρχαριοειδή που κατασπαράσσουν τον πλούτο μας.

Για όποιον περίμενε να θεωρήσω βαρβαρότητα την έκρηξη της βίας στους δρόμους πλανάται οικτρά. Οι πολίτες τώρα παρά ποτέ συλλαμβάνουν στην πράξη τη νοοτροπία της εξουσίας του Συντάγματος του 1974. Αποκατάσταση της Δημοκρατίας ήρθε στα χαρτιά, στην πράξη το πολιτικό και κομματικό σύστημα δεν άλλαξε, πέταξε τον μέχρι τότε μανδύα του και φόρεσε έναν φρέσκο. Απο τον Καραμανλή που απο συμμέτοχο του παρακράτους έγινε σλόγκαν- ή Καρμανλής ή τανκς!- μέχρι τον εντόπιο σοσιαλισμό του Ανδρέα που όντως έφερε στην εξουσία τους αποκλεισμένους. Μόνο που ο σοσιαλισμός του Ανδρέα λεγόταν φαγοπότι των ημετέρων. Μαζί τα έφαγαν, με τους συνδικαλιστές, τους Πάγκαλους, τις τράπεζες και τους κομματάρχες. Ο λαός έλαβε ψίχουλα και εγκαθίδρυσε την νοοτροπία της συνδιαλλαγής που απο το 1844 του Μακρυγιάννη μέχρι σήμερα ονομάζουμε φαυλοκρατία.

Όλα αυτά συντελούν στην ιδέα οτι οι πολιτικές ηγεσίες επέλεξαν τη Βαρβαρότητα στο δίλημμα του αμερικανοτσολιά Τζέφρυ. Βίαιες καταστολές της Αστυνομίας, βάρβαρα ληστρικά μέτρα για τους φτωχούς και αδύνατους, αποικιακού στυλ ξεπούλημα των ιθαγενών περιουσιακών στοιχείων για μια χούφτα δολάρια. Η αγγλοσαξωνική βαρβαρότητα σε όλο της το μεγαλείο: οικονομίες των αριθμών, μέτρα των αριθμών, εξορθολογισμός των αριθμών.

Ο λαός οχλοποιείται απο αυτή την κατάσταση. Δεν έχει ξεφύγει ακόμα στη λογική της βαρβαρότητας, όσο τον ξεζουμίζουν όμως με άνισα και άδικα μέτρα, η οχλοκρατία θα τον περιορίσει σε σφαγές επι προσωπικού. Όσο η αντίδρασή του εστιάζεται απέναντι στα μέσα καταστολής και στα μπαιράκια των βουλευτών η κατάσταση είναι ελεγχόμενη. Πρέπει να παραμείνει τέτοια ως μέσο πίεσης στην εξουσία για πραγματικές αλλαγές στη λειτουργία της δημοκρατίας. Όσο δεν του δίνεται η δημοκρατία που του αξίζει τόσο θα ρέπει προς την διάσπαση της συνοχής του, το κοινωνικό όφελος της αντίδρασης θα γίνει προσωπικό και θα δούμε σκηνές όπου τα γεγονότα της Τετάρτης θα μοιάζουν εικόνες λουνα παρκ... 


Δεν πρέπει να ακολουθήσουμε τη βαρβαρότητα της αστικής δημοκρατίας. Πρέπει να διαφυλάξουμε αυτό που κτίζουμε απο την 25η Μαϊου: την αλλαγή, τον εξανθρωπισμό της λειτουργίας μας ως κράτος και την πραγματική και χωρίς όρους δικαιοσύνη. Ή τώρα ή ποτέ. 

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Μπατσοκρατία



Πως είναι δυνατόν, ακόμα και αν είσαι ο φιλήσυχος, ο σιωπηλός, ο απολίτικος κάτοικος αυτού του τόπου, να μην εκνευριστείς, να μη ντροπιαστείς για τα όσα συμβαίνουν τόσο καιρό και για τα όσα έγιναν εχθές στο κέντρο της Αθήνας. Ο τελευταίος των τελευταίων να είσαι, ο λαουτζίκος ο άνεργος, ο μετανάστης, ο απόφοιτος δημοτικού καταλαβαίνεις πια οτι ζεις σε ένα σύστημα κομματοκρατίας και στυγνής μπατσοκρατίας. Τη στιγμή που όλοι οι ταγοί του συστήματος του αντιπροσωπευτισμού παπαρολογούν στη Βουλή για να περισώσουν το παχύσαρκο πολιτικό τους Είναι, ο κόσμος στέκεται πίσω απο το γυαλί, πίσω απο το οδόφραγμα, πίσω απο την πραγματικότητα και κουνάει το κεφάλι του: που ζω ρε πούστη μου;


Η αλήθεια είναι οτι χρόνια ζεις στην ψευδαίσθηση ελληνάκο. Χρόνια θαρρείς πως το καινούργιο αυτοκίνητο, το χιλιάρικο, οι διακοπές στη Μύκονο είναι ο λόγος να συντηρήσεις το σύστημα.Το σύστημα σε έφερε εδώ όμως. Χρειάστηκε να κόψεις τη βενζίνη, να πάρεις πεντακόσια και να πας διακοπές στο μισητό χωρίο σου για να μπεις στο κόλπο της ανατροπής, για να μυρίσεις το σάπιο.


Ζείς σε ένα χώρο ακάθαρτο, μολυσματικό απο τόσα χρόνια σπατάλης του ανθρώπινου κεφαλαίου αυτής της χώρας. Σε ένα κράτος μπουρδέλο, σε έναν τόπο τόσο όμορφο που τόσο όμορφα καίγεται απο τις φλόγες της αναξιοπρέπειας. Πλέον, ο μπάτσος που κρύβεται μέσα σου έχει δώσει τη θέση του στον κουκουλοφόρο της επόμενης μάχης του δρόμου. Του άλλου κουκουλοφόρου, του απλού, του αγωνιστή, όχι του αντιεξουσιαστή, όχι του ασφαλίτη, του ελεύθερου απο τα δεσμά της μιντιοκρατίας και του συστημισμού.


Ποτέ άλλοτε τα Μέσα Καταστολής της Λογικής δεν μπόρεσαν να καλύψουν τη βρώμα της Μπατσοκρατίας. Έφτασε τόσο έντονα στα μάτια σου που το άλλοτε πρωτοφανές είναι προφανές. Η πλατεία δεν είναι ανάγκη πια, είναι η λύση.

Είμαστε όλοι Κουκουλοφόροι.

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Για τον Μπέο ήμεθα



Αλάνια της ΕΛΑΣ κατάφεραν να συλλάβουν -επιτέλους- τον κ. Μπέο, τον υιό Ψωμιάδη και πρόεδρα της Καβάλας (που θα γίνει Καβαλακλής), την προεδράρα της Ηλιούπολης, έναν γραφικό προπονητή, παίκτες, μπουκμέικερς (jesus, ποτέ!) και άφησαν απ'όξω τον πρωθυπουργό, τον Σαμαρά και όλο το συνάφι της μεταπολίτευσης. 

Μα γιατί; Το ποδόσφαιρο βρωμάει και ζέχνει χρόνια, η πολιτική ζωή της Ελλάδας μπιχλάει εδώ και δύο αιώνες: απο την αρχή της όταν ο Μακρυγιάννης ζήτησε σύνταγμα και έλαβε μαζί με εμάς φαυλοκρατία. Οι αλήτες πολιτικοί είναι στη Βουλή και χειροκροτούν σαν τεμπελχανάδες την κάθε χαζομάρα που ως άλλοι Δηλιγιάννηδες και Τρικούπηδες απαγγέλλουν οι δύο κολοσσοί της ελληνικής πολιτικής σκηνής -φεύ!- τη στιγμή που ο κόσμος κρέμεται απο τα χείλια των δημοσιογράφων για τα σώβρακα και τις φανέλες 22 καλοπληρωμένων κωλόπαιδων που βαράνε ένα τόπι χωρίς χάρη. Να βλέπαμε τον Μέσι να κάνω σκόντο αλλά να βλέπω τον Ανύπαρχτιτς και τον Παλτέζ να κλωτσάνε αέρα για να βγεί το στοίχημα πάει πολύ...

Τώρα που μπλέξαμε με το τόπι, όλοι κοιτάμε τη σέντρα τη στιγμή που στην εξέδρα ακονίζουν τα μαχαίρια της θυσίας των Ελλήνων στο βωμό των πιστωτών. Ψες κιόλας η Τρόικα έριξε Χ στον Μπένι για το πρόγραμμα του μεσοπρόθεσμου: μας χαϊδεύει, λένε, αντί να μας τα πάρει όλα μονομιάς. Και τσουπ, έσκασε το Μπεογκέιτ. Όπως έσκασε το dvd της Τζούλιας Κακοκαυλάτου όταν υπογράφαμε το Μνημόνιο.

Εν μέσω θέρους μας θερίζουν και εμείς ακούμε στωικά το άσμα του Τζιμάκου. Στραβάδια, έχω απολυθεί εδώ και ένα χρόνο και δουλειά δε βρίσκω... Γαμώ τη μπάλα σας!

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Τζέφρυ ο Κωλοτούμπας



Έγινε κι αυτό... Κατάφερε για άλλη μια φορά ο ΓΑΠ να αποδείξει οτι ο έλληνας πολιτικός είναι πέρα απο εγωπαθής, αντιδημοκράτης και επικίνδυνος, μέγας ζογκλέρ. Τη μία αφήνει να εννοηθεί οτι θα προβεί σε συνεννόηση με την αξιωματική αντιπολίτευση χωρίς καρεκλοδεσίματα και στο τέλος κάνει πίσω γιατί μέλη της οικογενείας του και κάποια στελέχη του κόμματός του διαφωνούν.

Πόσο ζογκλερική διαδικασία είναι αυτή; Πως γίνεται να διαρρέεται οτι αποφάσισες να πας παρέα με κάποιον άλλον σχηματισμό και στο τέλος να κατηγορείς πως την όλη διαδικασία την εκμεταλλεύτηκε ο συνομιλητής σου; 

Πόσο κωλοτούμπας είσαι; Τι έγινε ΓΑΠ, σε μάλωσε η μαμά; Μέχρι και αυτό λέχθηκε στα ΜΜΕ, οτι μέλος της οικογένειας Παπανδρέου τον έκραξε... Τι άλλο θα ακούσουμε ρε πούστη μου;;;;;; Ψηφίσαμε τη Μαργαρίτα ή τον Νίκο; Ή μήπως ψηφίσαμε μόνο το Γιώργο και αποφασίζει και διατάζει; 

Κανείς δεν ήξερε τίποτα, μόνος του πήρε την απόφαση να προχωρήσει. Το κόμμα  χεσμένο, η ΚΟ χεσμένη. Λειτουργεί βασιλικά! Δηλαδή εμμέσως πλην σαφώς είναι ο βασιλιάς πρωθυπουργός. Όχι μόνο αυτός αλλά και όλοι οι προηγούμενοι. Το χείριστο είναι πως προκαλεί πρόβλημα με τη βασιλική θεώρηση που έχει γιατί βουλιάζοντας στις φιλοσοφικές παπαριές του (10 ώρες πάλευε να αποφασίσει τι θα γράψει) βουλιάζει και ο λαός στο αδιέξοδο που προκάλεσε η ανικανότητά του.

Σχεδόν κλαμένος, χωρίς δύναμη στη φωνή του, μας φώτισε ανακοινώνοντας ανασχηματισμό, με την ίδια πολιτική πάντα! Κουκουρούκου.

Κύριε ΓΑΠ, είσαι εκτός τόπου και χρόνου, μακράν ο χειρότερος και ανικανότερος πρωθυπουργός που ψήφισε ποτέ αυτή η χώρα...

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Ο Αρχιμπούρδας



Βάλτε ένα ουζάκι, μια λακέρδα και ένα μοσχοχτάποδο και απολαύστε:

- Λεφτά υπάρχουν

- Είμαστε αντιεξουσιαστές στην εξουσία

- Μερικές φορές θέλω κι εγώ ο ίδιος να κατέβω να διαδηλώσω

- Αι στο καλό με αυτούς που έχουμε απο πάνω

Όλα τούτα δεν το είπε κάποια λαϊκάτζα, τα είπε η Πρωθυπουργάρα μας ΓΑΠ.

Ναι, ο ίδιος που μας έβαλε στο Μνημόνιο 1 και ετοιμάζεται να μας βάλει και στο Μνημόνιο 2. Ο ίδιος που περιέκοψε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, παροχές υγείας και παιδείας, ο ίδιος που δεν έχει αφήσει ακόμα αφορολόγητο τον αέρα (το νεράκι και το φαγάκι τα φορολογεί λες και είναι πλατίνα).

Ρε είσαι καλά; Σε σένα αναφέρομαι ΓΑΠ. ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ; ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣ με το περιβάλλον σου-όχι τον Παμπούκη ρε μάπα- τον ήλιο, τη γη τον κόσμο;

Έχεις ιδέα τις μπούρδες έχεις πει και τι εγκλήματα έχεις διαπράξει;

Δεν είσαι καλά, ζεις σε ένα όνειρο και αμπελοφιλοσοφείς ώωωωωρες ολόκληρες κάθε μέρα με τα ακούνητα πασοκοστρατιωτάκια για να μας πεις τόσες βλακείες.

ΣΥΝΕΛΘΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ πριν να είναι αργά. Σύντομα θα βρεθείς στα δικαστήρια απολογούμενος για τα πεπραγμένα σου. Για τις λεκτικές βλακείες σου δε χρειάζεται να πω κάτι,  ήδη σε έχουν γραμμένο στα κατάστιχα της απέραντης ηλιθιότητας πολιτικού λόγου εις τον αιώνα τον άπαντα.

ΥΓ. Ξύπνα! ΣΗΚΩ ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ!


Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Αυτή η άτιμη, μόνιμη κατάθλιψη




Μέχρι και στα άστρα προσέφυγα. Πάτησα στο ρουφιάνο ΄τα άστρα για την κρίση στην Ελλάδα'. Σταχυολογώντας, ακόμα και τα κωλοάστρα δείχνουν οτι το 2021 θα δούμε φως.

Και αναρωτιέμαι: Είμαι 31 χρονών και άνεργος. Θέλω να κάνω παιδιά και δεν έχω να τους δώσω τα εχέγγυα μιας καλής ζωής. Θα φτάσω τα 41 για να δω μια άσπρη μέρα γιατί οι ίδιοι που με έσπρωξαν στον γκρεμό μου ρίχνουν σκοινί για να με σώσουν. Τι πιο ουσιαστικό να γράψω; Ακόμα και οι λέξεις δεν έχουν ψυχή, εμπεριέχουν πια μια μόνιμη κατάθλιψη.

Δεν ξέρω... Δε με αφήνουν να μάθω. Με βλέπουν ως νούμερο ευημερίας ή φτώχειας. Ποτέ δε με είδαν ως πολίτη, ποτέ δε μου προσέφεραν αυτό που ίσως να αξίζω, έστω αυτό που στα χαρτιά κοστίζω.

Μόνιμη κατάθλιψη...

Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Γαμώ την ΑγανάΧτηση



Δεν προσπαθώ να μειώσω αυτή τη διαδικασία με τον τίτλο της ανάρτησης.

Προσπαθώ να καταλάβω τι πρεσβεύει.

Έχω την εντύπωση πως το Χ τονίζει την όλη ουσία της. Αυτή η μόνιμη διαδήλωση των Αγανακτισμένων είναι μια άρνηση σε όλα. Για μια πολιτική πρωτοβουλία, η άρνηση είναι μια εύκολη αρχή ακόμα και αν η λογική την τοποθετεί θετικά: η πολιτική του Μνημονίου αποδείχνεται λανθασμένη, άρα η άρνησή του ορθή. Όχι λέει και το ΚΚΕ χρόνια τώρα προτείνοντας μια, κατά τον γραφών, απαρχαιωμένη οικονομική και κοινωνική πολιτική. Ένα ποσοστό 5-15% συμφωνεί διαχρονικά με αυτή την άρνηση και ψηφίζει ΚΚΕ πιο πολύ για αυτή παρά για τις προτάσεις του. Είναι λοιπόν κατ'αντιστοιχία το ΚΚΕ ο σωτήρας της Ελληνικής Δημοκρατίας; Μάλλον όχι θα βροντοφώναζε το μεγαλύτερο ποσοστό του ελληνικού λαού...

Άρα, απο κει και πέρα τι; Ποια είναι η πρόταση των 'απλών' ανθρώπων που αντί για φραπέ, παγωτό και ταβέρνα διαλέγουν μπύρες, ρετσίνα και κατσαρόλες στην Πλατεία Συντάγματος; Αν δεν είναι ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ - παραδείγματα κομμάτων που βασίζουν την πολιτική τους παρουσία στην άρνηση- τότε τι είναι; Σίγουρα 9 στους 10 ψήφισαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ τα τελευταία 30 χρόνια. Ακόμα και οι πιτσιρικάδες. Δεν είμαι αυτός που θα τους αναθεματίσει για τις κομματικές τους προτιμήσεις,ούτε αυτός που θα τους δώσει 'άφεση αμαρτιών' για να προχωρήσουν πολιτικά σε κάτι νέο. Μπορώ να κρίνω όμως πως αυτή η πολιτική 'χαλαρότητα' δε λύνει τα προβλήματα της χώρας. Η επιδερμικότητα της κατά τα άλλα αμεσοδημοκρατικής λογικής δεν προσφέρει στην επίλυση της κατάντιας που μας έριξαν οι πολιτικοί.

Δε θα ταχθώ όμως με αυτούς που μειώνουν την παρουσία των Αγανακτισμένων έξω απο τη Βουλή.Δεν είμαι ούτε συστημικός ούτε αντισυστημικός. Πιστεύω στη Δημοκρατία και στη φυσική ροή των πραγμάτων που προαπαιτούν έναν συγχρονισμό των παραμέτρων μιας οργανωμένης κοινωνίας.

Δεν είμαι ούτε Πάγκαλος ούτε Παπαρήγα. Δεν είναι τυχαίο που πυροβόλησαν αμέσως τους Αγανακτισμένους.

Πρέπει όμως να υπάρξει πολιτική πλατφόρμα μαζί με το Χ. Πρέπει όλοι να συναποφασίσουμε τι είναι αυτό που μας 'χαλάει' στο πολίτευμα. Η βουλευτική Ασυλία, η κατοχύρωση των δημοψηφισμάτων, η εγκληματικότητα, το μεταναστευτικό είναι κάποια θέματα που εύκολα μπορούν να συζητηθούν και να περάσουν ως ΙΔΕΑ, μετατρέποντας τους ΑγαναΧτισμένους σε Εκκλησία του Δήμου. 

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Προς τι η έκπληξη;



Εξεπλάγησαν  όλοι (και καλά) από την κατάληξη της ιστορίας με την Υπατία και τους παράνομους μετανάστες απεργούς πείνας. 

Η κυβέρνηση έκανε πίσω-μπροστά και έδωσε μια νεφελώδη άδεια παραμονής που δεν είναι άδεια παραμονής αλλά ως τέτοια εκλαμβάνεται απο μερίδα του Τύπου. Κλασική περίπτωση win-win όπως λένε και στο χωριό του Τζέφρυ. Οι δημοσιογράφοι και τα κόμματα της ευρύτερης Δεξιάς θεωρούν τη λύση ήττα αφού παρακάμπτεται ο νόμος περί αδειών, η Αριστέρα πανηγυρίζει (έστω η 'επαναστατική' Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ -χα χα χα) και μαζί τους οι παράνομοι μετανάστες-νυν 'νόμιμοι'.

Αυτό που χαζεύει το μυαλό είναι η έκπληξη και η αντίδραση απο τα ΜΜΕ... Είναι τα ίδια ΜΜΕ που καλύπτουν καθημερινά τα κινήματα 'Δεν Πληρώνω', τους κατοίκους και μη της Κερατέας που παίζουν ξύλο με τα ΜΑΤ και που τους απλώνουν χείρα αλληλεγγύης. Με βάση τη λογική που πέρασε η ιστορία με την Υπατία, οι συγκεκριμένες ομάδες ΔΕΝ είναι παράνομες;;;;;; Είναι δίκαιες οι αντιδράσεις των κινημάτων αυτών και δεν είναι δίκαιες (απο ανθρωπιστικής πλευράς τουλάχιστον) οι αιτιάσεις των μεταναστών;

Για κάτσε ρε παιδί μου τελικά τι είναι Νόμος; Στο έσχατο έργο του με τίτλο 'Νομοι', ο Πλάτωνας σημειώνει απερίφραστα πως οι Νόμοι πρέπει να είναι λεπτομερέστατοι και με βάση αυτούς θα πρέπει να λειτουργεί μια κοινωνία. Ταυτόχρονα σημειώνει όμως οτι δεν επιδέχονται αλλαγής. Στο σύγχρονο αστικό κράτος, η πεμπτουσία της Νομοθεσίας είναι η αλλαγή της. Κάπου εδώ έρχεται το ελληνικό νομοθετικό φαινόμενο: οι νόμοι ψηφίζονται και εφαρμόζονται κατά το δοκούν. Σε όλο αυτό το σκηνικό, μεγάλο λόγο στην εφαρμογή των νόμων έχει η Κοινή Γνώμη η οποία, σε μια κινούμενη άμμο, ρέπει προς την ανομία. 

Αυτό ακριβώς συνέβει και στην Υπατία. Παρότι λάθροι, οι μετανάστες κέρδισαν νόμιμα κάτι δημοσιογραφικά παράνομο. Το αντίθετο συμβαίνει στα κινήματα που αναφέρθηκαν άνωθεν: το δημοσιογραφικά νόμιμο είναι παράνομο όπως ορίζει ο Νόμος.

Και μετά τι;;;;  Τι είναι τελικά Νόμος για την εκάστοτε κυβέρνηση; Έστω, η κοινωνική αναταραχή που θα προκαλούσε ο θάνατος κάποιου μετανάστη δίνει το δικαίωμα στον άρχων να παρανομήσει αλλά η κοινωνική αναταραχή στην Κερατέα ή στα διόδια της χώρας δεν ιδρώνει καθόλου το αυτάκι του ιδίου; Εδώ και 40 μέρες 4 υπουργοί συνδιαλέγονται με διάφορους αυτόκλητους υπερασπιστές της παρανομίας (όχι του δικαίου, της παρανομίας όπως ακριβώς το ορίζει ο νόμος) και κανένας μα κανένας εξ αυτών δεν μπήκε καν στον κόπο να συνομιλήσει έστω με τον Δήμαρχο Κερατέας που είναι ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ αντιπρόσωπος για το θέμα των ΧΥΤΑ ή τους έτερους Δημάρχους περιοχών δίπλα στα διόδια. Είναι δυνατόν να οδηγείται ο Δήμαρχος Στυλίδας στον Εισαγγελέα επειδή 'παρανόμησε' (δικαίως κατά τους δημοσιογράφους) την ίδια μέρα της πράξης τους και οι ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ να συνδιαλέγονται για κάτι εξίσου ΠΑΡΑΝΟΜΟ;

;

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

25η Μαρτίου-Μια άλλη επέτειος



Έχω ξαναγράψει για τις προσπάθειες τους συστήματος να συντηρήσει την κατάσταση ομηρείας της Ελληνικής 'Δημοκρατίας', του σακατεμένου αυτού οργανισμού που κρατάει στα δεσμά του το ελληνικό κράτος απο το 1974. Η αρχή έγινε με την δημιουργία μιας ομάδας καλοθελητών της κεντροδεξιάς υπο το Μητσοτακικό μπλοκ που έπρεπε να κρατήσει μεν τη ΝΔ μακριά απο το μνημόνιο για λόγους αντιπολιτευτικούς αλλά θα συντηρούσε αυτή την αμφίδρομη σχέση εξουσίας και με το ΠΑΣΟΚ.

Η αποτύπωση ενός 3% που δίνεται στις δημοσκοπήσεις είναι μια καλή μαγιά για τη Ντόρα. Οι συνθήκες ωρίμασαν για αυτήν, ειδικά τον τελευταίο μήνα που το Μνημόνιο δείχνει να αποτυγχάνει. Επιπλέον της αποτυχίας, έρχεται και μια ρύθμιση εντός ΕΕ μετά τις αντιδράσεις των Γερμανών για τις δημοσιονομικές σταθερές εντός Ευρωζώνης. Ο λαγός που λέγεται 'συνταγματική κατοχύρωση' που πέταξαν οι Γερμανοί στο λιβάδι των διαπραγματεύσεων πιάστηκε απο την προεδράρα Ρομπέι για να βγεί απο το καπέλο του ως ενδεδειγμένη λύση ανάμεσα στα μπλοκ των ατμομηχανών της Ευρώπης (βλέπε Γερμανία-Γαλλία) και των αδύναμων χρεοκοπημένων (βλέπε Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία). Αν προσθέσουμε και την πρόθεση της ΕΚΤ για αύξηση των επιτοκίων δανεισμού, φαίνεται οτι μετά τις 25 Μαρτίου δεν θα υπάρχουν και πολλές εναλλακτικές...

Πως δένουν όλα αυτά με τη Ντόρα; Υποτίθεται πως η Δημοκρατική Συμμαχία είναι το σχοινί που δένει το άρμα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Αν πάμε σε εκλογές η Ντόρα θα σύρει το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ σε μια συγκυβέρνηση των δύο, ακόμα και αν δεν συμμετέχει η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ!!! Πως; Μα τα στελέχη της ΝΔ που προσχώρησαν στο κόμμα της Ντόρας θα βρίσκονται στη νέα κυβέρνηση. Εκτός και αν κάποιος νομίζει πως η Δημοκρατική Συμμαχία δεν είναι η ΝΔ της Ντόρας.

Τι μας μένει; Μια συγκυβέρνηση Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς! Επιτέλους, το σύστημα θα αποδείξει οτι αναγεννάτε... Πλέον, η νέα κυβέρνηση θα έχει και τη λαϊκή εντολή πως έρχεται να λειτουργήσει το κράτος ΕΝΤΟΣ Μνημονίου. Ήττα;

Ήττα... Πρέπει να καταλάβουμε τι πρέπει να κάνουμε μετά τις 25 Μαρτίου.

Μακάρι να κάνουμε πράξη τα λόγια του Καραϊσκάκη τις παραμονές της μάχης του Φαλήρου:
-Αν ζήσω θα σας γαμήσω, αν πεθάνω θα μου κλάσετε τον πούτσο!

Όπερ και σημαίνει πως η αποχή είναι αναγκαία. Έστω η αποχή απο το σύστημα που θέλει να αναγεννηθεί...

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Απειλείται η Κοινωνία





Κάθε φορά που σκοτώνεται ένας αστυνομικός απο κακοποιούς όλοι ψελλίζουν πως γινόμαστε ζούγκλα.

Δυστυχώς, πρέπει κάποιος να σκοτωθεί σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες για να αντιληφθούμε πως ζούμε σε μια κοινωνία σε αργή σήψη. Το είδαμε με τον δολοφονηθέντα Γρηγορόπουλο, το βλέπουμε και τώρα με την δολοφονία των δύο αστυνομικών στο Ρέντη. Το έργο το έχει ξαναπαίξει η Ιστορία πολλές φορές...

Σήμερα και αύριο θα μας πιπιλίσουν το μυαλό με τα απόνερα αυτής της συμπλοκής, θα βγούνε στον αφρό όλες οι 'ελλείψεις' και πάλι θα έχουμε δηλώσεις 'αποτροπιασμού'.

Σκατά στον κόρφο μας. Διαλύουμε το κοινωνικό μοντέλο που στήσαμε στραβά και που στηρίζεται στον παρτακισμό. Το σπίτι μας να σωθεί και ας πάει στο κομμάτια το σπίτι του διπλανού. Καμία μέριμνα δεν έχουμε λάβει ως μονάδες, ως πολίτες, για την προστασία της κοινωνικής μας συνοχής, απο την παιδεία που θα προσφέρει στέρεες βάσεις κοινωνικοποίησης μέχρι την οικονομία που στρεβλά προσφέρει θέσεις εργασίας σε ανίκανους και θέσεις ανεργίας στους καταραμένους.

Όλα τα παραπάνω πηγάζουν απο τις πολιτικές των 'αρχόντων'. Ο Σωκράτης αναφέρει μέσω του Πλάτωνος οτι η ηθική διδάσκεται και την ευθύνη για αυτήν έχουν οι έχοντες τα κλειδιά της πόλης. Αντ' αυτού, διδασκόμεθα την απάτη, τη λαμογιά, την εξαπάτηση και δαιμονοποιούμε την αρετή γιατί ως κοινωνία κανείς πεφωτισμένος δεν ενδιαφέρθηκε για αυτή. 

Τα λόγια λοιπόν είναι φτώχεια. Αν προσθέσουμε και την φτώχεια της γνώσης μαζί με τη φτώχεια της τσέπης, τότε το κοκτέιλ θα δυναμιτίσει ότι έχει απομείνει απο τον κοινωνικό ιστό.

Προετοιμαστείτε για τα χειρότερα...

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Όλο το έθνος προσκυνά



σώβρακα και φανέλες λέει ο Τζιμάκος.

Μα είναι δυνατόν ο λαός να προστατεύει τα εκατομμύρια του Μαρινάκη και του Τζίγγερ την ώρα που τον ληστεύουν οι Πασόκοι και οι Νεοδημοκράτες;



Είναι δυνατόν να φτάνει σε ακρότητες για τα εκατομμύρια του Σισέ και του Ιμπαγάσα τη στιγμή που κόβονται συντάξεις και μισθοί απο τους ανθρώπους του μόχθου και των 700 ευρώ;

 





Μα καλά, ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΕΣ ΕΙΣΤΕ ΠΟΥ ΓΙΑ 5 ΜΕΡΕΣ ΣΑΣ ΠΗΔΑΕΙ Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚ ΤΟ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΚΑΜΠΟΣΟΙ;




Αντί να βγείτε να σπάσετε στο ξύλο όλου αυτούς που σας κόβουν τη ζωή, πλακώνεστε για 22 μαλάκες που βαράνε ένα τόπι και για 1002 μαλάκες που βγάζουν εκατομμύρια για αυτό!

Κατάντια.

Καλά μας γαμάνε λοιπόν. Σκασμός και τουμπεκί λοιπόν, πληβείοι του κερατά.

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Τρείς λαλούν και δυο χορεύουν



Δεν έχει κι άδικο ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Κακλαμάνης. Τελευταία θαρρώ πως είναι και η μόνη λογική φωνή μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Μήπως το βρισίδι και ο παρολίγον προπηλακισμός του πριν ένα χρόνο σε καφέ στο κέντρο των Αθηνών τον ξύπνησε; Ίσως.

'Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, τρεις λαλούν και δυο χορεύουν, να πάμε τότε στο λαό' ελάλησε εχθές και έδειξε το δρόμο. 

Να πάμε, γιατί να μην πάμε; Επειδή κοστίζει ένα δις όπως λένε κάποιοι; Ε και; Το κόστος της παραμονής της χώρας υπο μνημονιακή αλυσίδα είναι μεγαλύτερο. Μέχρι και η Τράπεζα της Ελλάδος, η ακραιφνής τεχνοκρατική καπιταλιστική μηχανή του κράτους, ανακοίνωσε πως δεν πρέπει να συνεχιστεί η φορολογική επιδρομή στα εισοδήματα αλλά ούτε και η περαιτέρω περικοπή τους. Κι όμως, η Παρατρόικα επιμένει... Τα παπαγαλάκια της δε, έχουν λάβει θέσεις σε όλα τα Μέσα Μαζικής Καταστολής για να μας πείσουν πως η ακυβερνησία που θα προκληθεί εν μέσω εκλογών θα είναι επιζήμια για την οικονομία. Τους απαντώ: φοβάται το νερό ο βρεγμένος;;;;;

Δεν υπάρχει άλλη λύση. Εκλογές άμεσα για να χαθεί το προβάδισμα του δικομματισμού και κυρίως για να σπάσει ο μονοκομματισμός στη διακυβέρνηση, πάντα με την προϋπόθεση οτι η επόμενη Βουλή θα είναι Αναθεωρητική. Οι Έλληνες έχουν ανάγκη για περισσότερη δημοκρατία. Αυτός ο δρόμος, αυτός ο αγώνας ξεκινάει πρώτα απο την αντιπροσώπευση, απο τις πολυκομματικές κυβερνήσεις. Εκεί βρίσκεται η αρχή για τη μεγαλύτερη συμμετοχή του πολίτη στα κοινά που οι επόμενοι βουλευτές θα πρέπει να παραχωρήσουν για να μην τους πάρει ο διάολος. Γιατί αν δεν παραχωρήσουν μέρος της εξουσίας στον λαό ο διάολος θα τους σηκώσει τόσο ψηλά που όταν πέσουν θα φτάσουν στα Τάρταρα.

Εκλογές, εκλογές, εκλογές. Ο λαός θέλει πραγματικές αλλαγές συσχετισμών, θέλει συμμετοχική δημοκρατία, θέλει να αναλάβει μέρος της ευθύνης της ζωής που μέχρι τώρα του επιβάλλεται χωρίς τη γνώμη του.  

Να πάτε στο λαό κύριε Κακλαμάνη...

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Παρατρόικα



Αν κάποιος θεωρεί τυχαία την διαφιλονικούμενη συνέντευξη τύπου της Τριανδρίας (μπρρρρρρ) της Τρόικας γελιέται πλάνην οικτρά. Αν θεωρεί ο οιοσδήποτε πως οτιδήποτε λέγεται απο τα στόματα των Φρουρών του Παγκόσμιου Κεφαλαίου ή ακόμα και απο την ίδια την κυβέρνηση δεν είναι μελετημένο, είναι τουλάχιστον ΧΑΖΟΣ.

Το σχέδιο συνεχίζεται. 

Αρχίσαμε με τις πρώτες δηλώσεις Παπανδρέου για 'μείωση της κυριαρχίας'.

Προχωρήσαμε στον λεγόμενο 'εξορθολογισμό' της αγοράς (ποιας αγοράς;;;;) με άνοιγμα επαγγελμάτων που προωθεί την μαζικοποίηση των επιμέρους τομέων στη λογική των σούπερ μάρκετ με άμεσο αποτέλεσμα την αποσάρθρωση της μικρής και πολύ μικρής επιχείρησης.Είναι η συνέχεια της άτυπης στάσης πληρωμών του κράτους προς αυτές που οδηγεί τα μικρά ψάρια στον αφανισμό.

Φτάσαμε στην Υγεία και την Παιδεία, τον ακρογωνιαίο λίθο του κοινωνικού κράτους με συγχωνεύσεις, μάνατζερ, ελλειπή χρηματοδότηση (που πολλές φορές φτάνει στα όρια της εξαθλίωσης με σχολεία χωρίς θέρμανση) και υποβάθμιση της λειτουργίας των. Την ίδια στιγμή διευκολύνεται η επιχειρηματικότητα στους χώρους αυτούς με κάθετη απαλοιφή των επενδυτικών όρων ασφαλείας που διέπει μια κοινωνικού χαρακτήρα επιχείρηση (π.χ. στην Υγεία πλέον δε χρειάζεται η συμμετοχή γιατρών στη χρηματοδότηση και το ΔΣ νέων ιδιωτικών κλινικών).

Και τώρα, τσουπ, βγήκε στη φόρα η ιδέα για το πωλητήριο της δημόσιας περιουσίας. Η ιδέα βέβαια είναι παλιότερη αλλά πάντα πρέπει να υπάρχει και ένας λαγός- βλέπε Πάγκαλο που εδώ και καιρό αμβλύνει τις εντυπώσεις για να δοκιμαστεί η κοινή γνώμη. Με την έκρηξη της κυβέρνησης έναντι της Τρόικας μετά απο τις δηλώσεις της, ξεκίνησαν τα παπαγαλάκια να ομιλούν περί 'αξιοποίησης' και όχι πώλησης. Τι αξιοποίηση, τι πώληση ένα και το αυτό... Εξυφαίνεται ο μανδύας της αξιοποίησης για να καλυφθεί το ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας. Είναι το κουστούμι της Αργεντινής για όσους έχουν μνήμη χρυσόψαρου.

Αναμένετε και θα δείτε. Όλα έχουν γίνει έτσι ακριβώς όπως τα περιέγραψαν οι λαγοί. 

Το παρακράτος της νέας εποχής λέγεται Παρατρόικα.

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Θα σας εξαφανίσομεν



Παλιοί γνώριμοι, ο Κώστας και ο βουλευτής Σπυρίδων Αδέκαστος βρίσκονται καλοκαιράκι στην πλατεία του χωριού.

Κουβέντα στην κουβέντα, ο Κώστας φτάνει στο ζητούμενο:

- Ρε συ Σπύρο, αυτόν τον αχαϊρευτό τον γιο μου τι θα τον κάνουμε; Μπορούμε να βρούμε, έτσι, μια θεσούλα στο δημόσιο να ζήσει το παλικάρι; Δουλειά δεν έχει πια στην οικοδομή, τον απέλυσε και ο μάστορας επειδή αργούσε να ξυπνήσει το πρωί... Είναι καλό παιδί, είναι και δυο μέτρα, κάπου θα βρείς να τον χώσεις...

Ξεροκαταπίνει ο Αδέκαστος και για χάρη της παλιάς φιλίας τους αποφασίζει να το κανονίσει.

Μετά απο 15 μέρες τον παίρνει τηλέφωνο:

- Λοιπόν, θα αναλάβει πρόεδρος το Οργανισμού Αποξήρανσης της Κουκουνάρας με 6000 ευρώ το μήνα, μια χαρά!
- Όχι ρε συ Σπύρο, ανταπαντά ο Κώστας, απο τώρα θα παίρνει τόσα φράγκα, μια δουλίτσα ρε συ πιο απλή...

Μετά απο 10 μέρες τον ξαναπαίρνει τηλέφωνο:

- Θα αναλάβει πρόεδρος επιτροπής για νοσοκομειακά είδη, 3500 ευρώ το μήνα και θα έχει και τα τυχερά του!
- Πολλά είναι ρε Σπύρο, κάτι πιο απλό για τον αρχιτεμπέλαρο, όχι και να μας το παίζει καμπόσος...

Μετά απο 10 μέρες ξανά μανά:

- Λοιπόν, μέλος ΔΣ στον Οργανισμό Ύδρευσης της Κατωπλατανιάς, 2500 το μήνα, τι λες;
- Ρε συ, θέση με ένα χιλιάρικο το μήνα δώστου, μην το χέσουμε...
- Κωστή, τέτοια θέση δεν μπορεί να πάρει, θέλει διδακτορικό, μεταπτυχιακό, πτυχία...

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Ο Τζαμπατζής Κύριος Υπουργός



Δεν αμφιβάλλω οτι πολλοί σε τούτη τη γωνιά του πλανήτη ανδρώθηκαν και μεγαλοπιάστηκαν στο τζάμπα. Υπο αυτή την έννοια σωστά ο Ρέππας μίλησε για τζαμπατζήδες. Όντως, το τζάμπα είναι αντικοινωνική συμπεριφορά όταν έχει να κάνει με κλοπή δημοσίου χρήματος.

Αλλά κύριε Ρέππα, το συνάφι σου είναι το πιο τζάμπα κομμάτι της Ελληνικής Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Δεν έχεις δικαίωμα ούτε εσύ, ούτε το παρεάκι σας απο τη μία να καταδικάζετε το τζάμπα και απο την άλλη να το συντηρείτε κατά το δοκούν: στην άρχουσα εξουσιαστική τάξη των βουλευτών, υπουργών, γενικών γραμματέων, προέδρων οργανισμών.

Τζάμπα έχετε αυτοκίνητο πολυτελείας, τζάμπα βενζίνη ρέει στα ντεπόζιτά του και τζάμπα σας οδηγούν όπου στο διάολο θέλετε να πάτε.

Τζάμπα έχετε γραφεία, τζάμπα γραμματείς και φαρισαίους, τζάμπα εξοπλισμό γραφείων.

Τζάμπα μετακινείστε με τα αεροσκάφη και τα ελικόπτερα, τζάμπα διαμένετε σε φοβερά τετράστερα και πεντάστερα ξενοδοχεία ανα τον κόσμο.

Τζάμπα τρώτε και πίνετε υπο την αιγίδα κάποιας συνάντησης, κάποιας ημερίδας.

Τζάμπα κάνετε εξεταστικές για να πάρτε τζάμπα φράγκα για να το παίξετε τζάμπα μπάγκες με τα μαχαίρια στο κόκκαλο και άλλα φοβερά.

ΤΖΑΜΠΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ κύριε οδοντίατρε (άλλος ένας γιατρός υπουργός).

ΌΛΑ ΤΖΑΜΠΑ. 

Θρασύτητα μεγάλη τα περί τζαμπατζήδων. Όταν θα κάνετε πραγματικές περικοπές στην λειτουργία της Βουλής της Κάστας τότε ο λαός θα πληρώσει και το διόδιο και το εισιτήριο.

Μέχρι τότε η οργή είναι δική μας και όχι δική σας.  

ΤΟΥΜΠΕΚΙ λοιπόν γιατί θα σας πάρει ο διάολος. Η Αίγυπτος μπορεί να είναι και πιο κοντά απ'ότι νομίζετε...


Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Σελήνη πάει άσυλο;



Τι φοβερή σειρά! Σχεδόν κωμική όταν την παρακολουθείς μετά απο τόσα χρόνια.

Ρε τη Σελήνη... Έγινε και βουλευτής με μοναδικό όπλο την αναγνωρισιμότητα του ΑΜΕΑ (του γκαγκά θα έλεγα αν ήμουν χοντρόπετσος σας τον Pagalus Agnomonus). Δεν έχω πρόχειρα τα πρακτικά της Βουλής αλλά βάζω στοίχημα πως άντε να σηκώθηκε να μπουρδολογήσει στο βήμα της Βουλής των Ελλήνων- σχήμα του λόγου   η Βουλή, δεν βούλομαι διόλου μέσω των αντιπροσώπων της- και ασφαλώς σε όλη τη θητεία της έλαβε σοβαρό χρήμα, ικανό να την κάνει να ζήσει καλύτερα απο τον Αλγερινό της Νομικής. Ακόμα χειρότερα, για όσα χρόνια ήταν βουλευτής ήταν πραγματικά σε ΆΣΥΛΟ. Ο φόβος της ως ηθοποιού έγινε χαρά, κανείς δεν την κυνήγησε για κάποια κλήση και όποιος τόλμησε έφαγε πόρτα.

Μαζί της και τόσοι άλλοι που αντιπροσώπευσαν και αντιπροσωπεύουν τον ελληνικό λαό τόσα χρόνια τώρα. Δεν είναι λίγα μπρε, πολλά χρόνια υπάρχει βουλευτικό άσυλο. Θυμάμαι ακόμα την ατάκα του Κωνσταντάρα στο 'Τζένη Τζένη' που με σαρδόνιο χαμογελάκι υπενθυμίζει στον βουλευτή Μπάρκουλη πως πλέον έχει βουλευτικό άσυλο και κανείς δεν θα τον κυνηγήσει για διγαμία! Τόσο παλιό το αίσχος δηλαδή.

Ερεθιζόμενος (γρνιαρ) λοιπόν απο την κουβέντα για το Άσυλο που ηλιθιωδώς οι προστάτες τους-αριστεροί του κώλου Συριζαίοι- επανέφεραν στα παράθυρα χωρίς να το θέλουν ή για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, έχω την τιμή να αναφέρω πως κανείς εξ ημών δεν έθεσε θέμα κατάργησης ΚΑΙ του βουλευτικού ασύλου. Έχει αναρωτηθεί κανείς για ποιο λόγο μια υποτιθέμενη δημοκρατία συντηρεί πολίτες δύο κατηγοριών; Γιατί ο βουλευτής ή ο φοιτητής έχουν δικαίωμα να παρανομούν ΝΟΜΙΜΩΣ και ο απλός πολίτης υποχρεώνεται να λειτουργεί σε ένα σχεδόν σαφές νομικό πλαίσιο; Για την προστασία της Δημοκρατία υποτίθεται;;;;;; Μα πως προστατεύεται η Δημοκρατία μέσω της ανομίας; Που το είδατε αυτό;

Δεν νοείται σύγχρονη πολιτεία με πολίτες και 'πολίτες'. Ισονομία για όλους, όλοι είναι ίσοι απέναντι στο Σύνταγμα και στους νόμους και κανείς δεν είναι πιο ίσος απο τους άλλους. Είναι ντροπή για τη Δημοκρατία συντεχνίες φοιτητών και πολιτικών να έχουν το ακαταλόγιστο. Το ντροπιαστικότερο όμως είναι οι επαγγελματίες πολιτικοί που καταθέτουν νόμους για κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου, με την αιτιολογία οτι 'σε καμία ευνομούμενη δημοκρατική χώρα δεν επιτρέπεται να υπάρχει καθεστώς ατιμωρησίας', να αποτελούν και οι ίδιοι μέλη μιας ατιμώρητης κάστας 'ασυλικού' τύπου.

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

Ισότητα για ΟΛΟΥΣ. Χωρίς αποστρόφους, αγκύλες και παραπομπές.

ΥΓ. Στα καφενεία της Βουλής, οι θεριακλήδες βουλευτάδες φουμάρουν σαν τους πούστηδες. Εκεί δεν ισχύει ο νόμος της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους; Εκεί δεν αποτελεί παραβίαση του νόμου το κάπνισμα;;; Λαμόγια... 

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Παράνομοι της Νομιμότητας



Το έχετε καταλάβει, πείτε την αλήθεια... Είναι το σήμα κατατεθέν του ελληνισμού διαχρονικά. Ο καθένας κάνει ότι του καπνίσει και αν κάποιος 'φορέας' έχει την απαραίτητη 'ευαισθησία' τότε μπορεί και να τον τραβήξει νομικά.

Παράδειγμα Α:

Ο δήμαρχος της Στυλίδας Απόστολος the man Γκλέτσος. Έσπασε τα πλαϊνά προστατευτικά της Εθνικής Οδού γιατί κατάφορα η εταιρία λειτουργίας του δρόμου παραβίαζε το νόμο: σε ιδιωτικό οδικό δίκτυο πρέπει να υπάρχουν παράπλευροι δρόμοι για την εξυπηρέτηση αυτών που δεν θέλουν να τον χρησιμοποιήσουν. Ο Δήμαρχος συνελήφθη. Τον πήγαν δικαστικά αλλά αθωώθηκε βάσει κάποιου άλλου νόμου, ένας θεός ξέρει ποιού. Αν ο υποφαινόμενος έπραττε το ίδιο το λογικό θα ήταν να σας έγραφε απο της φυλακής τα σίδερα.

Δεν κρίνω την πράξη απο την πλευρά της νομιμότητας. Μεταξύ μας, σωστά έπραξε βάσει του νόμου, παραβιάζοντας όμως άλλο νόμο. 

ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ

Παράδειγμα Β:

Ο αντικαπνιστικός νόμος ψηφίστηκε και δεν εφαρμόζεται. Πέρασε απο το Συμβούλιο της Επικρατείας ως νόμος επιβολής του κώδικα Υγιεινής σε κλειστούς χώρους, μη λαμβάνοντας όμως υπόψιν οτι το τσιγάρο κυκλοφορεί νόμιμα στις αγορές της χώρας. Πως λοιπόν η πράξη κρίνεται παράνομη σε συγκεκριμένους ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ χώρους όταν το εργαλείο είναι νόμιμο; Είναι σαν να αγοράζω μία τσάπα που δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω στο χωράφι μου γιατί υπάρχουν ειδικές συνθήκες. Σαν να μην έφτανε αυτό, υπάρχει παράθυρο χρήσης σε μεγάλους χώρους. Δηλαδή στο μεγάλο μαγαζί καπνίστε άφοβα, δεν υπάρχει υγειονομικό ενδιαφέρον, παρότι σε αυτόν οι συνθήκες είναι ίδιες με αυτές του μικρού μαγαζιού;

Άντε λοιπόν, ψηφίστηκε. Εφαρμόστηκε; Ο κόσμος αρνείται να τον εφαρμόσει. Γιατί; Δεν υπάρχουν φορείς εφαρμογής; Υπάρχουν. Έλα μου ντε που αν έρθει να μου κόψει πρόστιμο ο δημοτικός υπάλληλος ΔΕΝ έχει δικαίωμα να συλλέξει τα στοιχεία μου! Μόνο τα σώματα ασφαλείας έχουν το δικαίωμα. Αρνούμαι λοιπόν. Και μετά τι; Ουσιαστικά εφαρμόζεται μόνο για τους μαγαζάτορες.

ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ

Παράδειγμα Γ:

Κάπνισε σε μερικούς εγκέφαλους να στοιβάξουν μέσα σε έναν δημόσιο χώρο που ΠΕΡΙΕΡΓΩΣ διέπεται απο έναν ρατσιστικό νόμο που λέγεται ΆΣΥΛΟ κάποιους φουκαράδες. Επειδή ψηφίστηκε λένε απο το οργανωμένο συνδικαλιστικό σώμα των φοιτητών. Αν δηλαδή ψηφίσει το ίδιο σώμα να χέσουμε μαζικά μέσα σε έναν χώρο του Ασύλου νομιμοποιείται;

Να μην ξεχάσω: αυτοί, της Νομικής, οι φοιτητές βρε... είναι αυτοί που οι πρεσβύτεροι συνάδελφοι τους είναι οι νταβατζήδες σε κάθε νομική πράξη μας με ποσά 300% πάνω απο τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και που αντιδρούν στο άνοιγμα του επαγγέλματός τους. Επαναστάτες με περιουσία δηλαδή...

Προσπερνάω... Αυτοί οι φουκαράδες έχουν δικαίωμα ασύλου; Αν δεν έχουν γιατί πρέπει να πείσουν με το στανιό το ελληνικό κράτος οτι πρέπει να την αποκτήσουν; Με βάση το Σύνταγμα κατοχυρώνω το δικαίωμα για στέγη. Μπορώ να κάνω κατάληψη σε έναν δημόσιο χώρο και να απαιτήσω ένα διαμερισματάκι; Έχω δικαίωμα στη στέγη, νομιμοποιούμαι όμως με οποιοδήποτε μέσο να το κάνω και κυρίως, είναι υποχρεωμένο το κράτος να μου το προσφέρει γιατί έτσι γουστάρησα μια ωραία πρωία; 

ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ

Ότι του καυλώσει του καθένα. Βάζει μπροστά το προσωπικό ή κοινωνικό συμφέρον για να απαιτήσει μια αλλαγή.

Απο την άλλη το κράτος λειτουργεί καυλοαντικαυλωτικά. Δεν καυλώνει να κυνηγήσει τον μαλάκα που διαλέγει να σπαταλήσει το δημόσιο χρήμα στεγάζοντας 300 άτομα σε χώρο που πληρώνω ΕΓΩ για να εξυπηρετήσει την συμπλεγματική φανφαρολογία περί επανάστασης και άλλων τέτοιων φαρσών αλλά καυλώνει να κυνηγήσει τον μαγαζάτορα που φουμάρει ή τον δήμαρχο που σπάει στηθαία.

Ρε δε γαμιέστε...

'Ερχόμαστε απο μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.'