Παλιοί γνώριμοι, ο Κώστας και ο βουλευτής Σπυρίδων Αδέκαστος βρίσκονται καλοκαιράκι στην πλατεία του χωριού.
Κουβέντα στην κουβέντα, ο Κώστας φτάνει στο ζητούμενο:
- Ρε συ Σπύρο, αυτόν τον αχαϊρευτό τον γιο μου τι θα τον κάνουμε; Μπορούμε να βρούμε, έτσι, μια θεσούλα στο δημόσιο να ζήσει το παλικάρι; Δουλειά δεν έχει πια στην οικοδομή, τον απέλυσε και ο μάστορας επειδή αργούσε να ξυπνήσει το πρωί... Είναι καλό παιδί, είναι και δυο μέτρα, κάπου θα βρείς να τον χώσεις...
Ξεροκαταπίνει ο Αδέκαστος και για χάρη της παλιάς φιλίας τους αποφασίζει να το κανονίσει.
Μετά απο 15 μέρες τον παίρνει τηλέφωνο:
- Λοιπόν, θα αναλάβει πρόεδρος το Οργανισμού Αποξήρανσης της Κουκουνάρας με 6000 ευρώ το μήνα, μια χαρά!
- Όχι ρε συ Σπύρο, ανταπαντά ο Κώστας, απο τώρα θα παίρνει τόσα φράγκα, μια δουλίτσα ρε συ πιο απλή...
Μετά απο 10 μέρες τον ξαναπαίρνει τηλέφωνο:
- Θα αναλάβει πρόεδρος επιτροπής για νοσοκομειακά είδη, 3500 ευρώ το μήνα και θα έχει και τα τυχερά του!
- Πολλά είναι ρε Σπύρο, κάτι πιο απλό για τον αρχιτεμπέλαρο, όχι και να μας το παίζει καμπόσος...
Μετά απο 10 μέρες ξανά μανά:
- Λοιπόν, μέλος ΔΣ στον Οργανισμό Ύδρευσης της Κατωπλατανιάς, 2500 το μήνα, τι λες;
- Ρε συ, θέση με ένα χιλιάρικο το μήνα δώστου, μην το χέσουμε...
- Κωστή, τέτοια θέση δεν μπορεί να πάρει, θέλει διδακτορικό, μεταπτυχιακό, πτυχία...